‘Yes, eindelijk weer een reden om te staken’

school onderwijs

OPINIE- Als een langverwachte zegen uit de hemel, heeft de recente verhoging van de EBS- tarieven Surinaamse leerkrachten weer een reden gegeven om hun favoriete hobby uit te oefenen: vakan… ik bedoel ‘staken’.

Want laten we eerlijk zijn, wie houdt er nu echt van om elke dag daadwerkelijk te werken, toch?

Het lijkt erop dat sommige leerkrachten al begonnen te vrezen dat ze tot aan de verkiezingen gewoon normaal zouden moeten functioneren, als gewone stervelingen die daadwerkelijk betaald worden om hun werk te doen.

Maar gelukkig, daar was de verhoogde energierekening, als een geschenk uit de hemel, om hen weer op te peppen en hen te herinneren aan hun favoriete vorm van protest: vakan… nee sorry ik bedoel ‘staken’.

Het is als een “aha”-moment voor hen, een plotselinge openbaring dat ze niet gewoon lesgeven voor een loonstrookje, maar om te staken, om de ontwikkeling van jonge geesten te belemmeren, om het recht op onderwijs te ontnemen – want laten we eerlijk zijn, wie heeft dat eigenlijk nodig?

Vooral in een land waar de gemiddelde bewoner tot de GLO heeft afgerond? Nee, dan is onderwijs niet belangrijk, nee.

De oproep van de verschillende bonden kwam als een beantwoord gebed voor sommige leerkrachten, die zich nu verheugen in het vooruitzicht van kortere werkdagen, want laten we eerlijk zijn, wie heeft er tijd om tot in 1 uur-  vooral gezien andere beroepen veel langere werktijden hebben- ’s middags te werken als er stakingsplannen gemaakt moeten worden?

Ah, wat een zalig vooruitzicht – halve werkdagen na een lange welverdiende vakantie. Laten we alleen maar hopen dat er over een paar maanden weer iets gebeurt, zodat we een reden hebben om nog een vakantie te vie… eh, ik bedoel te staken.

Want laten we eerlijk zijn, wie houdt er eigenlijk van om te werken als je ook kunt staken?

Foto ter illustratie.

A. Shepperd