De woningmarkt in Suriname staat onder zware druk, waardoor het voor veel lokale bewoners steeds moeilijker wordt om betaalbare woningen te vinden.
Een verhuurder vertelt aan GFC Nieuws dat het steeds vaker voorkomt dat woningen niet meer aan Surinamers worden verhuurd, zowel door Surinamers zelf als door Nederlanders.
De belangrijkste redenen hiervoor zijn dat huurders vaak niet op tijd betalen en schade aan woningen veroorzaken.
Dit probleem wordt verder verergerd door de trage juridische procedures bij huurachterstanden, die soms wel twee jaar kunnen duren.
In deze periode missen verhuurders niet alleen hun huurinkomsten, maar lopen ze ook het risico op langdurige leegstand, wat extra financiële druk veroorzaakt.
Deze negatieve ervaringen hebben geleid tot een verschuiving in de verhuurmarkt, waarbij woningen steeds vaker aan buitenlanders worden verhuurd.
Daarnaast spelen de stijgende bouwkosten door hogere prijzen van materialen en arbeidskrachten een rol. Deze kosten worden vaak doorberekend, wat leidt tot steeds hogere huurprijzen.
Hierdoor wordt het voor lokale bewoners nog moeilijker om een betaalbare huisvesting te vinden.
Verder spelen culturele verschillen een rol in de woonwensen. De verhuurder merkt op dat veel Surinamers niet gewend zijn aan het delen van keukens en badkamers, zoals dat in Nederland vaak gebeurt.
Dit verschilt sterk van andere groepen, zoals Cubanen, die vaak in kleinere ruimtes met meerdere mensen wonen en minder waarde hechten aan privacy.
Dit maakt het voor Surinamers moeilijker om een woonplek te vinden die aan hun verwachtingen voldoet.
Ook het hebben van gezinnen met kinderen en huisdieren vormt een obstakel. Kinderen kunnen bijvoorbeeld schade aanrichten door op muren te tekenen of meubels te beschadigen, waardoor verhuurders vaak gezinnen met kinderen of huisdieren vermijden.
Een andere uitdaging is de locatievoorkeur. Veel Surinamers geven de voorkeur aan woningen in de buurt van het centrum van Paramaribo, terwijl verblijfplaatsen in afgelegen gebieden vaak worden afgewezen.
Daarnaast kunnen de meeste Surinamers zich geen woonhuizen boven de SRD 3.500 per maand veroorloven. Dit beperkt de mogelijkheden op de toch al krappe woningmarkt verder.
Met de groei van de olie- en gasindustrie verwacht de verhuurder dat de druk op de woningmarkt alleen maar verder zal toenemen, waardoor de situatie nog moeilijker wordt.
Tot slot geeft de verhuurder aan dat veel verhuurders streven naar rendementen van minimaal 18%. Ze willen hun investering in ongeveer 5,5 jaar terugverdienen.
Als deze rendementen niet worden gehaald, kiezen veel investeerders ervoor om hun geld niet in vastgoed te steken. Ze beleggen liever in deposito’s bij de Centrale Bank, waar ze tot 50% rente per jaar kunnen krijgen.
Deze ontwikkelingen maken de zoektocht naar een betaalbare huisvesting voor veel Surinamers alleen maar ingewikkelder.
S. King maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
