Wilgo Valies: van topvakbondsleider tot politieke zwerver

wilgo valies actie protest onderwijzers leerkrachten

OPINIE – Wilgo Valies, ooit een vooraanstaande vakbondsleider, lijkt nu meer op een politieke zwerver na zijn aftreden als voorzitter van de Bond van Leraren (BvL).

Zijn recente overstap van de NPS naar DA’91 roept vragen op over zijn ware motieven en politieke consistentie. Deze voortdurende zoektocht naar macht en invloed doet zijn geloofwaardigheid geen goed en ondermijnt het vertrouwen van degenen die ooit in hem geloofden.

Valies’ prestaties als vakbondsleider waren onmiskenbaar indrukwekkend. Hij stond bekend om zijn vastberadenheid en inzet voor de rechten van leraren en speelde een cruciale rol in het verdedigen van hun belangen.

Echter, zijn pogingen om diezelfde impact in de politiek te maken, zijn keer op keer mislukt. Dit gebrek aan succes in de politieke arena roept de vraag op of Valies wel echt geschikt is voor deze rol.

Zijn geschiedenis van politieke omzwervingen begon in 1991 toen hij aftrad als BvL-voorzitter om zich aan te sluiten bij DA’91. Ondanks zijn inzet werd hij niet gekozen bij de verkiezingen van dat jaar, wat zijn politieke carrière een moeizame start gaf.

Na een periode van afwezigheid keerde hij terug naar zijn rol als vakbondsleider, een positie waarin hij zijn vaardigheden en leiderschap opnieuw kon laten zien.

Echter, zijn recente overstap naar DA’91, na eerder te hebben geflirt met de NPS, toont een gebrek aan politieke standvastigheid en lijkt meer op opportunisme dan op een duidelijke visie.

Het is teleurstellend om te zien hoe iemand die zo’n sterke reputatie als vakbondsleider had, zich nu lijkt te verliezen in de politieke wereld zonder duidelijke richting.

Misschien is het tijd voor Valies om zijn politieke ambities los te laten en te genieten van zijn welverdiende pensioen. Zijn bijdrage aan de vakbeweging zal altijd worden herinnerd, maar zijn politieke avonturen hebben weinig vruchtbare resultaten opgeleverd.

Door de politiek over te laten aan nieuwe, frisse krachten, kan hij zijn nalatenschap als een toegewijde vakbondsleider in ere houden en zichzelf de rust gunnen die hij na een lange en tumultueuze carrière verdient.

H. Smeltz