De mutatie van politieagenten in Suriname lijkt steeds vaker een willekeurig lot in plaats van een strategische beslissing.
Een vrouw uit Nickerie doet een emotionele oproep aan de Minister van Justitie en de vicepresident over de plotselinge overplaatsing van haar man en drie collega’s naar Wageningen.
Niet alleen heeft dit zware financiële gevolgen, het brengt ook grote onzekerheid voor hun gezin en toekomst. Haar verhaal staat niet op zichzelf – het raakt een fundamenteel probleem binnen het mutatiebeleid van het korps.
De kern van het probleem is niet dat mutaties plaatsvinden, maar hoe ze worden doorgevoerd. Vaak gebeurt het zonder enige uitleg, als een verkapte strafmaatregel, waarbij agenten en hun gezinnen van de ene op de andere dag worden ontwricht.
Wie kritiek durft te leveren, wordt niet gehoord. Waarom? Omdat de leiding geen verantwoording hoeft af te leggen. De top heeft dienstwagens en ongelimiteerd brandstof – de realiteit van de gewone agent wordt eenvoudigweg genegeerd.
Dit gebrek aan een transparant en doordacht mutatiebeleid leidt tot frustratie en stress, niet alleen bij de betrokken agenten, maar ook binnen hun gezinnen.
Politieagenten worden geacht ons land te dienen, maar wie beschermt hen tegen de willekeur van hun eigen leidinggevenden?
Als het ministerie serieus is over professionalisering van het korps, moet het een eerlijk en strategisch mutatiebeleid invoeren.
Beslissingen moeten onderbouwd zijn, agenten moeten inspraak hebben, en gezinsbelangen mogen niet langer worden genegeerd.
Het is tijd om te kiezen voor een rechtvaardig systeem, waarin politiemensen niet langer speelballen zijn van een machtsspel.
C. Halfhuid
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor meer informatie of om zelf een ingezonden bericht te sturen, kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com of direct een WhatsApp-bericht versturen.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
