Waarom Surinamers het gelukkigst zijn onder hun eigen volk

hindoe dame vrouw

Laatst zat ik op een feestje, een typische Surinaamse gathering. De geur van pom, vrolijke muziek en gesprekken in een mix van Nederlands, Sranan Tongo en Javaans vulden de ruimte.

Een kennis vertelde trots over zijn plannen om naar Nederland te emigreren. “Daar is alles beter,” zei hij. Het deed me denken aan hoe vaak ik dit soort verhalen hoor. Maar ik vroeg me af: is dat écht zo?

Veel Surinamers dromen ervan om naar het buitenland te verhuizen, soms zelfs om relaties aan te gaan die hen een financieel voordeel of een verblijfsstatus opleveren.

Maar hier komt mijn eigen ervaring als ervaringsdeskundige: wat ik keer op keer zie, is dat Surinamers uiteindelijk het gelukkigst zijn onder hun eigen volk.

Waarom? Omdat we iets waardevols achterlaten: onze identiteit. Surinamers die in het buitenland wonen, offeren vaak een deel van hun cultuur op om erbij te horen.

Ze ruilen Suri-gezelligheid in voor een omgeving waar ze zich vaak alleen voelen.

Wetenschappelijk onderzoek ondersteunt dit. Uit een studie gepubliceerd in The Journal of Social Psychology blijkt dat mensen zich gelukkiger voelen bij anderen die op hen lijken qua cultuur, taal of achtergrond.

Surinamers die in grote steden in Nederland wonen, waar een sterke gemeenschap is, lijken gelukkiger. Maar wie zich vestigt in een dorp waar ze nauwelijks landgenoten hebben, ervaart vaak heimwee. Dat stukje verbinding missen we.

Dus, voordat je vertrekt of die grote stap zet, denk twee keer na. Soms is de rijkdom van thuis zijn tussen je eigen mensen onbetaalbaar.

Foto ter illustratie.