Als kind heb ik in de opvoeding van mijn ouders, zij rusten in vrede, gelukkig altijd meegekregen rekening te houden met wat kan, mag en wat totaal niet door de beugel kan. Die vaardigheid om precies te weten wat kan, mag, en niet kunnen we terugvertalen naar het geweten dat we allemaal, als het goed is, verder ontwikkeld hebben. Het is uiteindelijk in de volwassenheid of je je geweten rein houdt of niet. Ik doel dan op het feit dat iedereen in staat is het verschil te weten en te zien tussen wat recht is en wat krom. En daarmee pretendeer ik niet dat ik zonder fouten door het leven ga. Totaal niet! Maar mijn geweten roept mij terug, zodat ik tot inkeer kom en leer.
Als we zelf ouders zijn, hebben we dezelfde verantwoordelijke taak op onze schouders om die wijze lessen van onze eigen ouders door te geven aan onze kinderen. Het is van het allergrootste belang om ook hetzelfde fundament te leggen zoals we dat hebben meegekregen. Als gezin doe je namelijk je uiterste best om zo goed mogelijk als in je vermogen ligt voor de dag te komen. De wijze raad in gesprekken om niet in aanraking te komen met justitie, volgen de meeste kinderen wel op. Ook maken ze hun ouders trots als ze met hun behaalde diploma’s thuiskomen en vertellen over hun bereikte doelen.
Het zou dan toch een vanzelfsprekendheid moeten zijn dat de rechterlijke macht een pijler is die een verbreding is van de basis van het gezin? Die verbreding ontstaat door garanties te bieden voor wat betreft haar hoofdtaak. Namelijk het zo goed mogelijk in goede banen leiden van de algehele veiligheid van het hele land. Helaas merkt de samenleving aan meerdere zaken dat het tegenovergestelde het geval is. Het Suriname dat in haar glorietijd zo veilig aanvoelde, is verleden tijd.
Vaker als het strafzaken betreffen met hele duidelijke aanwijzingen richting toppers van coalitiepartijen, is er een voorgerechtelijk onderzoek die jaren kan duren met als enig denkbaar doel om vooral het proces enorm te vertragen. Of is er z.g. geen afdoende bewijsmateriaal en/of zijn er vormfouten gemaakt. Maar betreft het de ‘kleine’ rover dan is daar wel het lik op stuk beleid.
Het is dan toch klinkklaar dat het OM totaal niet onpartijdig handelt en overduidelijk aan klassenjustitie doet? Het OM blijft vooral ziende blind en horende doof voor alles dat wijst richting de witteboordencriminelen die door deze houding zich aan het vermeerderen zijn. Het is heel erg te constateren dat dan directe consequenties aanhoudend uitblijven.
Hoe verantwoordelijk ben je richting de opkomende jeugd en jonge volwassenen? Een aantal van hen denkt misschien dat ze in Suriname alles kunnen maken en breken als ze er maar voor zorgen zich bij een bepaalde groep in de samenleving aan te sluiten. En na zoveel overduidelijke zaken die alle rechtgeaarde Surinamers tegen de borst stuiten, ook nog de ‘dik ‘ati’ hebben om hierover gewoon te blijven volhouden dat het allemaal bezijdens de waarheid is?!?
Dit kan alleen ontkracht worden als er totale openheid van zaken wordt gegeven. Kom met de transparante verklaring aan de samenleving waarom u strafzaken tegen toppers op de lange bang schuift en/of ongedaan maakt en bij de ‘kleine’ rovers tot directe aanhouding en arrestatie overgaat.
Ik doe een oproep aan de rechterlijke macht om aan de Surinamers te bewijzen dat u in álle strafzaken als een ware geblinddoekte vrouwe Justitia handelt. Zij draagt namelijk een blinddoek, omdat zij staat voor rechtspraak zonder aanzien des persoons, haar weegschaal gebruikt ze voor het afwegen van feiten en omstandigheden en haar zwaard voor het vonnis.
Francis Renfurm
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
