VES: Principeakkoord met Oppenheimer is sigaar uit eigen doos

handenschudden business zaken

GFC NIEUWSREDACTIE- Het goede nieuws voor Suriname was dat er met de schuldeisers die via Oppenheimer hun kapitaal en Suriname had verschaft een overeenstemming over het vooruitschuiven van de terugbetaling was bereikt.

“Eindelijk, want elk jaar vertraging kost ons land US$ 67 miljoen alleen aan rentekosten”, aldus de Vereniging van Economisten in Suriname (VES).

Na bijkans 2,5 jaar is er in principe een herschikking afgesproken. Hoewel er hieraan een aantal condities verbonden, gaat de VES ervan uit dat de bondholders het formeel goedkeuren en er per 15 juni een akkoord met het IMF zal zijn.

De nieuwe lening bestaat uit een 2-tal componenten:

1. Een nieuwe hoofdsom van US$ 650 miljoen, welke nu in jaarlijkse delen niet meer in 1 keer maar gespreid over 7 jaren van 2027 t/m 2033 wordt afgelost. De rente daarbij is verlaagd van gemiddeld 10% naar 7.95%. Daarvoor wordt over 2024 en 2025 aan de zittende regering een “rentekorting” van 3% (US$ 40 miljoen) gegeven welke in 2027 bij de schuld van de volgende regering wordt bijgeteld.

2. Een Value Recovery Instrument ter compensatie van de niet-betaalde rente sinds 2020. De niet betaalde rente ad 229 miljoen is hierbij zonder enige toelichting met 20% verhoogd en daarenboven is er een jaarlijkse rente van 9% afgesproken. Deze betaling is alleen verschuldigd indien de staat uit de verwachtte aardolieproductie in blok 58 royalty’s verdiend. Hierbij zal, nadat de staat US$ 100 miljoen heeft ontvangen 30% van de royalty’s, jaarlijks 30% worden afgelost.

Haircut van 70%?

De VES heeft vanaf het aantreden van deze regering aangedrongen op een snelle herschikking, want ”time is a lot of money”. Suriname had nooit zulke onbetaalbare schulden en geen ervaring met een Default situatie.

Derhalve huurde de regering in oktober 2020 het peperdure Franse bureau Lazard Freres SAS in voor de periode van 6 maanden. Dit is vanwege het uitblijven van een succesvolle afronding door opeenvolgende ministers telkenmale verlengd.

Lazard ontving voor haar diensten over de afgelopen 2,5 jaar ruim US$ 3.0 miljoen aan retainer fee en ongeveer US$ 900.000 aan kostenvergoeding.

Bovendien ontvangt Lazard de komende maand bij de ondertekening een “success fee” van 0.25% van de geherstruktureerde schuld, hetgeen neerkomt op US$ 2.2 miljoen.

Hoewel Lazard internationaal goed aangeschreven staat, hebben ze zich in ons geval grovelijk verslikt. Begin 2021 kwam Suriname, op advies van Lazard met een kortingseis, populair “haircut” genoemd, van 70% van de totale schuld.

Dit voorstel is zo buiten elke realiteit en is toen door de VES als “indecent proposal” afgewezen, wederom met het verzoek om snel tot een realistische oplossing te komen. Zoals verwachtbaar is dit voorstel door de schuldeiser afgewezen.

Uiteraard is Lazard slechts de adviseur en dragen de regeerders van ons land de volledige verantwoordelijkheid voor dit resultaat. Echter voor dat bedrag mag je toch wel een betere inschatting mogen verwachten.

Erger nog, na bijkans een jaar stilte komt de regering op advies van Lazard, met een aangepaste haircut van 40%. Dit is wederom afgewezen.

Na wederom een jaar stilte is er nu eindelijk een principeakkoord met een realistische haircut van 25%, gecompenseerd met eventuele aardolieopbrengsten.

Financiële ruimte

De VES is blij met het akkoord, want indien het lukt om het IMF-traject welke men al meer dan 1 jaar heeft verlaten weer kan oppikken, kunnen wij weer wat geruster ademen.

De VES zou van onnozelheid kunnen worden beschuldigd als ze niet een aantal kritische kanttekeningen zou plaatsen bij dit principeakkoord na 2,5 jaar.

1. Haircut blijkt een sigaar uit eigen doos

Hoewel we het akkoord toejuichen, verdient het niet alleen geen schoonheidsprijs, er hangt ook een hoog prijskaartje aan. Gezien het resultaat had dit akkoord al eind 2020 bereikt kunnen worden. In plaats van zaken direct op te lossen was de regering toen bezig met Srefidensie bonus en Kerstbonus.

Zoals bekend is de schuld door de onzakelijke aanpak en de daardoor met ca. 2.5 jaar uitgestelde akkoord met US$ 229.2 miljoen verhoogd. Het positieve is dat we van deze “oneigenlijke schuld” worden vrijgesteld indien de diepzee-aardolie niet in productie komt.

Het is echter geen haircut of korting op de schuld, aangezien het gaat om de gemiste rente-inkomsten van de schuldeisers.

Indien de multinationals Total Energies en Apache volgens verwachting wel tot productie overgaan, wordt genoemd bedrag echter verder verhoogd met 20% en daarenboven een rente vanaf 2023 van 9%.

Onder bepaalde aannames, op basis van cijfers van de Liza-put in Guyana, is gerekend dat Suriname tussen 2028 en 2031 jaarlijks ca. US$ 120 miljoen zal moeten neertellen.

Waar door de beleidsmakers aan de samenleving een korting op de gigantische schuld was beloofd blijkt de door een amateuristische aanpak de onnodige additionele rente de 25% haircut te overtreffen.

2. Misleidende belofte van ruimere financiële armslag

De ministers van BIBIS en Financiën hebben in een persontmoeting euforisch gewag gemaakt van de financiële besparingen door dit akkoord. Men sprak zelfs van besteding van het vrijgekomen geld aan projecten. De enige waarheid is volgens de VES dat de uitgavenbegroting op papier voor het jaar 2023 kan worden verlaagd.

In realiteit hebben we de afgelopen 3 jaren de begrote rentebetalingen aan de Oppenheimer schuldeisers niet hebben kunnen betalen. Feit is dat de nieuw voor 2024 overeengekomen rentebetaling van US$ 32.2 miljoen (ca. SRD 1.2 miljard) ergens uit gehaald moet worden. Waar gaat er nu weer op bezuinigd worden?

3. Golden handshake voor Lazard

Gezien de enorme meerkosten van deze vertraging kan er gerust van wanprestatie worden gesproken. De vraag die overeind blijft, is of er geen sancties hiertegen zijn. Terwijl het volk de zware offers heeft gebracht en nog meer zal moeten brengen gaat onze regering dit bedrijf nog als “succes fee” een golden handshake ten bedrage van US$ 2.2 miljoen meegeven.