Vertrouwenscrisis dreigt, handeling OKB kan verkiezingsintegriteit schaden

verkiezingen suriname stemmen e1613715065295

OPINIE – De Nationale Partij Suriname (NPS), een partij met een lange geschiedenis van 77 jaar en deelname aan diverse verkiezingen, wordt geconfronteerd met een mededeling van het Onafhankelijk Kiesbureau (OKB) dat de partij niet kan worden geregistreerd in het openbaar register vanwege vermeende tekortkomingen in haar statuten.

Dit besluit is opmerkelijk aangezien de NPS, ondanks kleine wijzigingen in de statuten in 2019, in 2020 zonder problemen aan verkiezingen heeft deelgenomen.

Volgens de jurist Jennifer van Dijk-Silos, voormalig voorzitter van het OKB, is deze beslissing van het OKB niet in overeenstemming met de wet.

De wetgeving geeft het Centraal Hoofdstembureau (CHS) de bevoegdheid om de statuten van politieke partijen te toetsen, niet het OKB.

Artikel 35 van de Kiesregeling stelt duidelijk dat het CHS de registratie moet weigeren indien niet voldaan wordt aan de voorwaarden van het Decreet Politieke Partijen. Het OKB heeft echter aangegeven dat de statuten van de NPS niet voldoen aan de vereisten, zoals het verplicht bekendmaken van het beginselprogramma en verkiezingsprogramma.

Als het OKB buiten haar wettelijke bevoegdheden handelt door de statuten van politieke partijen te toetsen, kan dit leiden tot juridische geschillen en mogelijke rechtszaken. De betrokken partijen, zoals de NPS, kunnen besluiten om het besluit van het OKB juridisch aan te vechten.

Het handelen van het OKB kan leiden tot een verlies van vertrouwen in de integriteit en onpartijdigheid van het bureau. Dit kan het vertrouwen in het verkiezingsproces en de democratische instellingen van Suriname schaden. Als het OKB als partijdig of onbetrouwbaar wordt gezien, zullen zowel politieke partijen als de kiezers minder vertrouwen hebben in de eerlijkheid en transparantie van het verkiezingsproces.

De weigering om een gevestigde politieke partij te registreren kan politieke onrust veroorzaken. Het kan gezien worden als een poging om politieke concurrentie te onderdrukken, wat de stabiliteit van het politieke landschap kan bedreigen.

Een conflict tussen het OKB en het CHS kan ontstaan, wat kan leiden tot een institutionele crisis. Dit conflict over bevoegdheden kan de efficiëntie en effectiviteit van de verkiezingsadministratie ondermijnen.

In dit kader pleit ik voor institutionele hervormingen om de bevoegdheden en verantwoordelijkheden van verkiezingsautoriteiten duidelijk af te bakenen. Dit kan helpen om toekomstige conflicten te voorkomen en de integriteit van het verkiezingsproces te waarborgen.

N. Mohari