Verontrustende concentratie van macht bij cambio’s

De rol van cambio’s in Suriname is in de afgelopen jaren drastisch veranderd.

Wat ooit een praktische oplossing was voor kleine valutatransacties, is uitgegroeid tot een essentiële schakel in de economische machtsstructuur van ons land.

Steeds vaker wenden zelfs importeurs zich tot deze geldwisselkantoren voor hun deviezen. Dit heeft geleid tot een verontrustende concentratie van macht bij de cambio’s, die nu het economische landschap domineren.

De oproep van de voormalige voorzitter van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) om een plafond te stellen aan de bedragen die cambio’s mogen verhandelen, is meer dan terecht.

Het verkopen van exorbitant hoge bedragen aan valuta is niet alleen schadelijk voor de economie, maar ook voor de consumenten die afhankelijk zijn van stabiele prijzen.

De ongebreidelde handel in deviezen versterkt de speculatie en draagt bij aan de destabilisatie van de Surinaamse dollar (SRD). Dit is niet alleen een kwestie van economische theorie, maar raakt ook de dagelijkse levens van de burgers.

Echter, het is een misvatting om de schuld van de stijgende koers uitsluitend bij de cambio’s te leggen. Zoals Ramautarsing opmerkt, hebben zij geen onbeperkte controle over de wisselkoersen.

In feite kijken we eerder naar de Open Markt Operaties (OMO’s) en de rol van de Centrale Bank van Suriname (CBvS). De huidige rente is zo laag dat de OMO’s voor veel beleggers onaantrekkelijk zijn geworden, wat een directe impact heeft op de hoeveelheid SRD’s in omloop. Dit creëert een vicieuze cirkel die het vertrouwen in onze munt verder ondermijnt.

Het is ook zorgwekkend dat de douanekoers recentelijk met SRD 2 is gestegen. Dit lijkt misschien een klein detail, maar het heeft grote gevolgen voor de prijzen van goederen in de winkels.

De douanekoers is niet alleen een administratieve maatregel; het is een cruciale factor die de basisprijzen van geïmporteerde goederen bepaalt. Een stijging van de douanekoers leidt direct tot hogere kosten voor importeurs, wat op zijn beurt doorwerkt in de schappen van de supermarkten en de portemonnee van de consument.

De oplossing volgens Ramautarsing ligt in het opvoeren van de productiecapaciteit binnen ons land. Dit klinkt logisch, maar hoe realistisch is het om te verwachten dat Suriname plotseling de productie naar een hoger niveau kan tillen?

Het is een ambitieus plan, maar het vergt jaren van investeringen, infrastructuurontwikkeling en vooral een stabiel politiek klimaat. We kunnen ons niet langer afhankelijk maken van externe invloeden en geluksfactoren; we moeten zelf de controle over onze economie terugwinnen.

Het aangaan van leningen kan gezien worden als een korte-termijnoplossing, maar het vormt een economische tijdbom. De terugbetaling van deze leningen zal moeten gebeuren met de al schaarse middelen die we hebben, wat ons in een vicieuze cirkel kan duwen van schuld en financiële instabiliteit.

Het is van cruciaal belang dat de overheid, de centrale bank en de betrokken instellingen samenkomen om een strategisch plan op te stellen dat niet alleen de huidige problemen aanpakt, maar ook toekomstbestendig is.

We moeten de macht van de cambio’s reguleren en de economie diversifiëren om te voorkomen dat we verder afglijden in deze economische crisis.

Alleen door een integrale aanpak kunnen we een toekomst creëren waarin de SRD weer een betrouwbare en stabiele valuta wordt.

N. Mohari