De ene Surinamer leeft volop tussen mensen, op straat, in familiekring, altijd in beweging. De ander zie of hoor je bijna nooit meer.
Sommigen kiezen bewust voor rust. Anderen glijden er langzaam in, zonder het echt door te hebben.
Onze redactie kreeg gisteren een aantal berichten binnen. Allemaal naar aanleiding van een artikel dat veel mensen raakte. Oud-collega’s van een vrouw uit Paramaribo dachten dat ze was heengegaan.
Ze hadden al jaren niks meer van haar gehoord. Geen berichtje, geen bezoekje. Later bleek dat ze gewoon leeft, alleen al lange tijd een teruggetrokken leven leidt.
Mensen herkenden zich in haar verhaal. Eén lezer schreef: “Vroeger was ik altijd uit op gezelligheid. Maar na een tijdje zag ik dat veel mensen nep zijn.
Nu blijf ik liever thuis met m’n honden, m’n planten. In de avond puzzel ik. Het is fijn om met mezelf te zijn.”
Volgens trendwatcher Patricia Wong is dit geen uitzondering. “Steeds meer mensen in Suriname trekken zich terug. Soms bewust, soms gebeurt het vanzelf.
Door invloed van het westen wordt individualisme steeds normaler. Met je telefoon en sociale media kun je alles regelen en contact houden, zonder fysiek aanwezig te zijn.”
Foto ter illustratie.
Jennifer Atmo is hoofdredacteur bij GFC Nieuws en een echte Surinamekenner. Ze schrijft graag over lifestyle en entertainment en is daarnaast voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke thema’s.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
