Te weinig aandacht voor moeders in Suriname met postnatale depressie

huilen ziekenhuis verdriet depressief troost

OPINIE- Heb je dat ooit gezien? Een vrouw vol vreugdevolle verwachting van haar aankomende kind, maar na de bevalling verandert alles drastisch? De eens zo blije moeder toont geen interesse meer in haar kind, of is overmand door verdriet. In veel gevallen wijzen deze symptomen op een postnatale depressie.

Postnatale depressie komt vaker voor in Suriname dan de meeste mensen denken, en het effect ervan op de moeder en haar interactie met haar kind kan aanzienlijk zijn.

Helaas is het vaak het geval dat deze moeders kritiek krijgen op hun manier van omgang met het kind, zonder enige erkenning of begrip van de onderliggende problematiek.

De Surinaamse samenleving is zich over het algemeen niet voldoende bewust van postnatale depressie en hoe deze aandoening vrouwen kan treffen.

Nog verontrustender is het dat deze moeders vaak zelf ook bekritiseerd worden door hun partners die niet genoeg meehelpen bij de opvoeding van het kind. Deze situatie versterkt de druk op deze vrouwen en verergert hun geestelijke gezondheidsproblemen.

Moeders met postnatale depressie hebben dringend hulp nodig. Ze hebben vaak zelf niet in de gaten dat ze deze aandoening ontwikkelen, en dat maakt het nog moeilijker om hulp te zoeken en te krijgen.

Als hun omgeving of familie dit gedrag opmerkt, is het cruciaal dat zij ingrijpen voordat de situatie escaleert.

Het is van vitaal belang dat we aandacht besteden aan vrouwen met kinderen die lijden aan postnatale depressie. We moeten voorkomen dat we bij elke fout scherpe kritiek uiten, maar in plaats daarvan hulp en ondersteuning bieden.

Als samenleving hebben we de verantwoordelijkheid om meer bewustzijn en begrip te creëren voor deze kritieke gezondheidskwestie, om zo het welzijn van moeders en hun gezinnen te verbeteren.

Q.C.

DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud