Surinamers moeten niet rekenen op waarzeggers bij vermissingen van dierbaren

bidden vrouw

In tijden van wanhoop, zoals wanneer een geliefde vermist is, is het begrijpelijk dat men elke mogelijke reddingsboei aangrijpt.

Toch is het onbegrijpelijk dat familieleden en vrienden soms hun toevlucht nemen tot zogenaamde waarzeggers.

Deze mensen die zich uitgeven als mediums met bovennatuurlijke vermogens, beweren antwoorden te kunnen geven op de meest persoonlijke en complexe vragen, zoals waar een vermist familielid zich bevindt. En dat alles tegen een stevig prijskaartje.

In Suriname heerst een hardnekkig geloof in bijgeloof en het bovennatuurlijke, wat velen kwetsbaar maakt voor de gladde praatjes van deze charlatans.

Mensen die in een periode van verdriet en verwarring zoeken naar een sprankje hoop, worden maar al te vaak misleid.

Het geld dat zij betalen voor die valse beloften – geld dat veel beter besteed kan worden aan daadwerkelijke zoekacties en ondersteuning van politieonderzoek – vult enkel de zakken van deze ‘zieners’ zonder iets concreets op te leveren.

Want laten we eerlijk zijn: hoe groot is de kans dat een waarzegger écht weet waar iemand zich bevindt? Juist, 999 van de 1000 keer heeft hij of zij het bij het verkeerde eind.

Die ene keer dat het wél ergens op lijkt? Puur toeval. En toch blijven mensen zich vastklampen aan hun ‘hulp’, terwijl er veel effectievere manieren zijn om de zoektocht naar een vermiste persoon voort te zetten.

In plaats van het geloof in waarzeggers en magische antwoorden, zouden ze beter vertrouwen op feiten en actie.

Organiseer zoektochten, schakel de gemeenschap in, werk nauw samen met de politie, en maak gebruik van technologie. Er zijn talloze voorbeelden van vermiste personen die met deze nuchtere, doeltreffende aanpak zijn teruggevonden.

Laten we de verleiding van valse hoop weerstaan en onze energie richten op de zaken die écht het verschil kunnen maken.

Foto ter illustratie.