Als kind had ik geen keuze. Mijn oma waste me met blauwsel, overtuigd dat ze me beschermde tegen boze ogen (ogri ai).
Een blauwe waas op mijn huid en een doordringende geur – dat was de realiteit. Mijn ouders, die beter hadden moeten weten, lieten het gebeuren. Want tja, ‘het is traditie’.
Maar laten we eerlijk zijn: welk weldenkend mens gelooft dat een chemisch middel boze geesten kan afweren?
Blauwsel is oorspronkelijk bedoeld om witte was witter te maken. Punt.
Toch smeren mensen het nog steeds op baby’s, maken zwangere vrouwen kruisen op hun buik en binden sommigen zelfs doeken gedrenkt in blauwsel om hun lichaam.
Het klinkt bijna middeleeuws, maar het gebeurt nog altijd in Suriname.
Wat veel mensen niet beseffen, is dat blauwsel niet alleen nutteloos is tegen kwade geesten, maar ook schadelijk kan zijn voor de gezondheid.
Onderzoek wijst uit dat blootstelling aan de chemische stoffen in blauwsel huidirritaties en allergische reacties kan veroorzaken.
Toch blijven mensen deze idiote adviezen opvolgen. Waarom? Omdat ‘oma het ook deed’ of ‘je weet maar nooit’.
Maar traditie is geen excuus om schadelijke gewoontes in stand te houden.
We leven in een tijd waarin informatie binnen handbereik is. Laten we die ook gebruiken en stoppen met onzinnige rituelen die meer kwaad dan goed doen.
Blauwsel werkt niet. Nooit gedaan ook. En bosdokters? Die hebben geen medisch diploma.
Misschien is het tijd dat we eindelijk loslaten wat al lang achterhaald is.
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher, verbonden aan GFC Nieuws.
Ze analyseert Surinaamse gewoonten en vergelijkt deze met internationale trends op het gebied van beauty, mode, voeding, culinair en reizen.
Met haar expertise biedt ze unieke inzichten in hoe de lokale levensstijl zich verhoudt tot mondiale ontwikkelingen.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
