Dat wij Surinamers over het algemeen een spontaan volk zijn, dat weet iedereen. Op de bonnefooi bij iemand langskomen of dezelfde dag nog afspreken? Bij ons geen probleem. Maar in Nederland, ja, daar werkt het net even anders.
Ik herinner me nog goed toen ik in Nederland woonde. Mijn beste vriendin en ik wilden met een gezamenlijke vriend, een echte autochtone Nederlander, uit eten gaan.
We dachten, leuk idee, laten we elkaar ontmoeten en gezellig wat eten.
Maar toen kwam het: hij haalde z’n telefoon tevoorschijn, opende zijn agenda en vroeg: “Wanneer kunnen jullie?” Wij, helemaal enthousiast, zeiden: “Morgen kan!” Maar nee hoor, hij kon niet.
Dus wij stelden voor om een paar dagen later af te spreken. Maar tot onze verbazing zei hij dat hij pas over zes weken tijd had! Zes weken!
We keken elkaar aan en moesten lachen. Oké, dachten we, dan hebben we in ieder geval iets om naar uit te kijken. Maar eerlijk is eerlijk, het stoorde ons wel een beetje. Waar was de spontaniteit gebleven?
Dit maakte ik vaker mee in Nederland. Alles moest gepland worden, zelfs een simpel koffietje drinken.
En ik geef toe, tegenwoordig zijn wij Surinamers ook drukker geworden. Werk, familie, verplichtingen… Maar zes weken wachten om samen te eten? Dat gaat ons nog net een stapje te ver!
Toch leer je eraan wennen. En misschien is vooruit plannen ook wel handig, maar soms verlang ik terug naar die spontane momenten.
Gewoon aanbellen en zeggen: “Hé, ik ben hier, laten we iets leuks doen!” Maar ja, in Nederland moet je dan eerst zes weken geduld hebben.
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher, verbonden aan GFC Nieuws.
Ze analyseert Surinaamse gewoonten en vergelijkt deze met internationale trends op het gebied van beauty, mode, voeding, culinair en reizen.
Met haar expertise biedt ze unieke inzichten in hoe de lokale levensstijl zich verhoudt tot mondiale ontwikkelingen.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
