INGEZONDEN – DISCLAIMER: Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud
Suriname kwam recent internationaal in het nieuws, maar dan niet vanwege economische of financiële vooruitgang, 90% bosbedekking of nieuwe oliebronnen die zijn ontdekt.
De Surinaamse samenleving is totaal doortrokken van de corruptie, maar op het hoogste niveau wil men dat eigenlijk niet inzien.
En alsof dat niet genoeg is, worden partijloyalisten, vrienden en familieleden geaccommodeerd, terwijl de doorsnee Surinamer steeds armer wordt.
Ondanks de nieuwe regering onder president Chandrikapersad Santokhi beloofde af te rekenen met corruptie en vriendjespolitiek, maakt ook zijn regering zich daaraan schuldig.
Het is zeer schandalig dat de Nederlandse media aandacht heeft moeten besteden aan de grondproblematiek in het land.
Suriname is 5 maal groter dan Suriname en heeft slechts 600.000 personen, genoeg grond dus voor een ieder. Toch wachten mensen decennialang op een stuk grond die zij volgens de Grondwet wel toekomt.
De daadwerkelijke toekenning van een perceel is een lange en gevaarlijke weg, vergeven van corruptie.
Degenen die politieke lijnen hebben, familie en vrienden zijn of in staat zijn grote sommen geld te betalen, banen zich een weg langs de vele procedures van het Land Management Office terwijl de gemiddelde Surinamer letterlijk zijn leven lang kan wachten voor zijn verzoek is toegekend.
Er zijn zelf geruchten dat werknemers van het Land Management Office smeergeld aannemen voor landuitgiftes en politici worden ervan beschuldigd dat ze land verkopen dat ze zelf gratis gekregen hebben of dat ze het weggeven in ruil voor politieke gunsten.
Een andere vorm van corruptie wordt in de hand gewerkt door het systeem van etnische politieke partijen, waarbij kiezers rechtstreeks beloond worden.
Bijvoorbeeld met een baantje of, beter gezegd, door ze op de loonlijst van de overheid te zetten. De sanering van het overheidsapparaat komt maar niet op gang, omdat alle partijen zich hieraan schuldig maken.
Waar waar moet je beginnen? Bovendien kan je de mensen nu niet zomaar brodeloos maken. De overheid zal daarom een manier moeten vinden om het apparaat dat miljoenen SRD’s jaarlijks opslokt te saneren.
Foto ter illustratie.
J.Boendhie
DISCLAIMER: Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
