Hij wilde deze keer wat anders proberen. Geen verblijf bij familie in een druk huis met kinderen en geluid, maar gewoon even rust en privacy. Maar het liep net even anders.
De Surinaamse toerist, die samen met zijn partner verbleef in een bekende viersterrenhotelketen in Nederland, betaalde bijna 200 euro per nacht voor een luxe kamer.
Alles zag er keurig uit: een nette lobby, vriendelijk personeel, en de beloofde wellnessfaciliteiten zoals een zwembad en sauna waren aanwezig. Toch viel hem iets op.
“De lift stopte ineens op een van de lagere etages waar ik normaal nooit kwam,” vertelt hij. “Toen gingen de deuren open en het voelde ineens anders.
De geur was vreemd, en aan de muur hingen bordjes in vreemde talen. Eén daarvan wees richting Ter Apel. Toen dacht ik, hé, wat is dit?”
Later hoorde hij van een hotelmedewerker dat op de lagere verdiepingen asielzoekers en statushouders verblijven. De bovenste etages blijven voor toeristen en andere betalende gasten.
De groep die onderin woont, mag volgens het hotelbeleid geen gebruik maken van het ontbijtbuffet, het zwembad of de andere hotelfaciliteiten. Er gelden aparte huisregels voor hen, bevestigde de medewerker.
Uit onderzoek van GFC Nieuws Lifestyle blijkt dat dit vaker voorkomt. Door een tekort aan opvangplekken werkt het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) samen met ruim zestig hotels in Nederland.
In december 2024 ging het om zo’n 9500 opvangplekken. Die aantallen stijgen mogelijk verder in 2025.
De toerist kijkt met gemengde gevoelens terug. “Ik snap dat de overheid creatieve oplossingen moet zoeken, maar ik vind wel dat gasten vooraf beter geïnformeerd mogen worden. Dan weet je tenminste waar je aan toe bent.”
Foto ter illustratie.
Jennifer Atmo is hoofdredacteur bij GFC Nieuws en een echte Surinamekenner. Ze schrijft graag over lifestyle en entertainment en is daarnaast voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke thema’s.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
