“Het voelt alsof we naar een Nederland B-team kijken,” zegt de sportliefhebber en influencer die op sociale media bekend staat als Brianski en al jaren trouw het Surinaamse voetbal volgt.
“Spelers die nooit in Suriname hebben gewoond, geen woord Sranantongo spreken, en het volkslied niet kennen, dragen nu ons nationale shirt.
Wat zeggen we daarmee tegen de lokale voetballers die jarenlang hebben gevochten op onze eigen velden? Het Surinaamse nationale voetbalelftal is geen afvalbak voor afgedankte Nederlandse spelers.”
De discussie over het zogenoemde diaspora-project, waarbij Surinaams-Nederlandse spelers worden ingezet in het nationale team, verdeelt de meningen.
Voorstanders wijzen op de kwaliteitsinjectie die deze spelers brengen, maar critici vinden dat het nationale shirt alleen gedragen zou moeten worden uit liefde voor het land.
“Als je voor Suriname kiest, moet dat uit trots zijn en niet omdat Nederland geen optie meer is,” stelt hij.
Daarnaast klinkt de roep om meer te investeren in lokaal talent.
“Waarom richten we ons niet op het versterken van ons eigen Surinaamse voetbal? De spelers hier hebben potentie, maar krijgen nauwelijks kansen,” voegt hij eraan toe.
De vraag blijft hoe het nationale team een balans kan vinden tussen diaspora-talent en lokale spelers, zonder de trots en identiteit van het Surinaamse voetbal te verliezen.
Voor velen is het duidelijk: een nationale selectie moet meer zijn dan alleen het beste team, het moet ook een weerspiegeling zijn van het land en haar cultuur.
M.P. Wong maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
