Stutgard bekritiseert discriminatie van boeren in Brokopondo ten opzichte van Nickerie

Discriminatie

Ricky Stutgard heeft een scherpe vergelijking gemaakt tussen de behandeling van boeren in Nickerie en die in Brokopondo, wat de vraag oproept of er sprake is van rechtvaardigheid in Suriname.

Terwijl de Nickeriaanse boeren SRD 60 miljoen aangeboden krijgen van de Staat en toch meer eisen, hebben de boeren in Brokopondo niets gekregen, ondanks het verlies van hun huis, inboedel en landbouwproducten door het openen van de sluizen op bevel van de president, stelt Stutgard. Hij vraagt zich af of de ene Surinamer meer mens is dan de andere.

In een interview met GFC Nieuws ging Stutgard dieper in op deze kwestie en werd hij gevraagd naar zijn mening over rechtvaardigheid en wat de regering zou moeten doen.

Wat is rechtvaardigheid?

Stutgard verwijst naar het boek van Michael J. Sandel, “Rechtvaardigheid. Wat is de juiste keuze?”, waarin drie benaderingen van rechtvaardigheid worden besproken: utilitarisme, neoliberalisme en egalitarisme.

De eerste houdt in het maximaliseren van genot voor een zo groot mogelijk aantal mensen en het minimaliseren van pijn.

“Wat dus inhoudt dat de overheid moet streven dat zo’n groot mogelijk aantal boeren (zowel Nickeriaanse als van Brokopondo) moet profiteren van de vergoeding die verstrekt wordt vanwege geleden schade”, zegt Stutgard.

De tweede eist geen bemoeienis van de overheid. “De overheid moet slechts faciliterend optreden en verder met niets bemoeien.

Neoliberalen menen zelfs dat burgers geen belasting moeten betalen. Wat eigenlijk inhoudt dat sommigen superrijk mogen worden, terwijl anderen doodgaan van de honger. De overheid mag echter niet bemoeien.”

De derde houdt in overheidsbemoeienis. “Sommige burgers mogen superrijk worden, maar de overheid zorgt wel voor goed onderwijs, gezondheid, infrastructuur en woningbouw.”

Wat zou de regering moeten doen?

Stutgard betoogt dat utilitarisme de beste vorm van rechtvaardigheid zou zijn in dit specifieke geval. De overheid zou ervoor moeten zorgen dat een zo groot mogelijk aantal boeren, zowel in Nickerie als in Brokopondo, profiteert van de vergoeding voor geleden schade.

“De Nickeriaanse boeren hebben schade geleden aan hun landbouwarealen en sterfte van landbouwhuisdieren vanwege de rattenplaag en rattengif, wat in zekere mate mede hun schuld is.

De boeren van Brokopondo hebben huis, inboedel en landbouwarealen verloren, omdat de president meende de sluizen van de Staatsolie N.V. te openen om het overtollige water af te voeren. Deze activiteit van de president is zonder aankondiging geschied.”

Hulp aan het binnenland

Volgens Stutgard valt op dat DNA-leden afkomstig uit Nickerie het opnemen voor de Nickeriaanse boeren. Maar wat Brokopondo betreft, wordt een totaal andere situatie gezien.

“In 2022 stemde de ABOP in de DNA tegen een motie om meer geld vrij te maken voor Brokopondo vanwege overtollig water van de Brokopondodam, wat resulteerde in enorme overstromingen en aanzienlijke financiële en materiële schade voor de bewoners van dat gebied.”

“Parlementariër Miquella Huur van de ABOP verklaarde bij de afwijzing van de motie met veel bravoure dat het ‘niet werkt’ om voor het wetsvoorstel te stemmen.

Vier van deze ABOP-DNA-leden zijn zelfs Saramaccaners, namelijk Miquella Huur, Edgar Sampie, Ramon Koedemoedoe en Fogatie Aserie. En toch hebben deze mensen tegen de motie gestemd.”

“Deze situatie is zelfs draconischer als beseft wordt dat het dorp van Miquella Huur onder water lag, terwijl ze in het parlement het tegenstemmen van de motie verdedigde.

Er is dus weinig tot geen hulp gekomen voor de boeren uit Brokopondo omdat eigen mensen die hulp gesaboteerd hebben.”

Hoe kan er verandering komen?

Volgens Stutgard kan er verandering in deze situatie komen “als president Chandrikapersad Santokhi beseft dat hij niet alleen president voor de Nickeriaanse boeren is en doet wat van een rechtvaardige president wordt verwacht”.