Afgelopen zaterdag bereidde Stichting Een Momentje Thuis vier maaltijden voor thuis- en daklozen: boulanger, sopropo, kousenband en gehakte spinazie, allemaal gecombineerd met worst.
Dit initiatief, uitgevoerd door vrijwilligers en ondersteund door donateurs, ontving zowel lof als kritiek. Met name de gehakte spinazie riep negatieve reacties op.
“Mensen beschreven het als diarree of poep,” vertelt Nancy Leetz-Nathoenie, ondervoorzitter van de stichting aan GFC Nieuws.
Kritiek op stichting in Suriname die eten geeft aan thuis- en daklozen
“Ik begrijp dat men dit zegt uit onwetendheid. De doorsnee Surinamer weet niet wat gehakte spinazie is. In plaats van meteen kritiek te leveren, zouden mensen eerst moeten vragen en onderzoeken wat het is en waarom het er zo uitziet.”
Volgens haar weerspiegelen de reacties de klassenverschillen in Suriname. “De elite reageert niet, want zij kennen gehakte spinazie. Het is verkrijgbaar in dure supermarkten of men krijgt het uit het buitenland. De meeste kritiek kwam van mensen uit de lagere klasse, die niet bekend zijn met dit product.”
Nancy benadrukt dat meer zelfscholing en onderzoek nodig zijn voordat men een oordeel velt. “Zelfs een familielid van mijn man, dat zichzelf een profetes noemt, deed samen met haar kerkgenoten mee met het verspreiden van negatieve berichten op sociale media. Dit had meer te maken met jaloezie en afgunst”, zegt ze.
“We doen dit werk uit eigen middelen en met hulp van donateurs, niet voor persoonlijk gewin, maar om anderen te helpen. Gehakte spinazie bevat veel calorieën en mineralen en is gezonder dan bijvoorbeeld tjaumin of nasi van een restaurant, waarvan je de ingrediënten niet kent.”
Ondanks de negatieve reacties merkt Nancy dat de aandacht de stichting juist heeft versterkt. “Gisteren hadden we zo’n 12.300 volgers, vandaag al 13.400. Ik wil de samenleving bedanken, ook voor de negatieve reacties, want die hebben ons juist sterker gemaakt.”
Naast kritiek waren er ook veel positieve reacties. “Veel mensen hebben ons gesteund en zich uitgesproken voor de stichting. Zelfs degenen die eerst negatief reageerden, hebben later hun excuses aangeboden.”
Nancy vertelt dat haar inzet voortkomt uit persoonlijke betrokkenheid. “Ik doe dit om mijn man te ondersteunen. Hij was ooit zelf een drugsverslaafde en vindt het belangrijk om anderen in een vergelijkbare situatie te helpen. Ik steun hem hierin volledig. Ik verwacht geen zegen van mensen, maar van God.”
Haar man, voorzitter Izaak Leetz, reageert vastberaden op de kritiek. “Ze hebben mij niet gebroken. Ze hebben de stichting niet gebroken. Kritiek helpt ons om te zien waar we aan moeten werken.”
Volgens Izaak is het werk van de stichting niet van mensen, maar van God. “Geen enkel plan van de wereld kan Gods plan stoppen,” zegt hij. Hij vergelijkt de situatie met een vruchtbare manjaboom. “In een lege boom gooit niemand stokken, maar als er vruchten aan hangen, probeert men ze te raken. Sommigen willen de vrucht vernietigen, anderen willen ervan genieten.”
Aan degenen die zichzelf christenen noemen en toch kritiek leveren, heeft hij een duidelijke boodschap: “Ze maken zichzelf belachelijk.”
Ondanks alles zet de organisatie haar werk voort om de meest kwetsbaren in de samenleving te ondersteunen. Het werk dat ze doen, zien ze als een roeping van God.
S. King maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
