Politieke campagnes en betaalde trollen

bennie miranda

INGEZONDEN – In de moderne politiek lijkt sociale media steeds meer het strijdtoneel te worden voor niet alleen campagnevoering, maar ook voor een onethische praktijk die nu te vaak wordt aangetroffen: het gebruik van fake accounts om politieke agenda’s te bevorderen en rivalen te besmeuren.

De onthullingen over politieke influencers zoals Bennie Miranda, die openhartig spreekt over zijn salaris bij de VHP (Vereniging van Hervorming en Progressie), roepen vragen op over de bron van deze betalingen en de transparantie van politieke campagnes.

Miranda’s verklaring dat hij betaald wordt door de VHP voor zijn activiteiten op sociale media werpt een schaduw over de integriteit van politieke communicatie.

“Ik werk niet gratis. Elke maand krijg ik een salaris van de VHP,” aldus Miranda in een interview met SUN.

Hoewel hij niet verduidelijkt uit welke specifieke kas zijn betaling wordt gedaan – of dit nu een overheidsbudget of een partijkas betreft – zijn de implicaties van zijn uitspraak verontrustend. Het roept vragen op over de eerlijkheid van het politieke spel en de financiering van zulke campagnes.

Wat we zien is dat politieke partijen steeds meer gebruik maken van sociale media als een strategisch instrument om hun boodschap te verspreiden en politieke tegenstanders aan te vallen.

De opkomst van fake accounts en trollenlegers, vaak gefinancierd door politieke organisaties, heeft geleid tot een verstoorde online omgeving waar authenticiteit en oprechtheid op de achtergrond verdwijnen.

De vraag die hieruit voortkomt is: uit welke kas worden deze trollen betaald? Is het geld afkomstig uit de belastingcenten van de overheid, of komt het uit de privéfondsen van politieke partijen?

Miranda’s situatie is geen op zichzelf staand geval. Het is een onderdeel van een breder fenomeen waarin politieke partijen hun invloed uitbreiden door middel van betaalde online propagandisten.

Dit roept ethische vraagstukken op over de transparantie van politieke campagnes en de mate waarin politieke partijen bereid zijn om hun middelen in te zetten om de publieke opinie te manipuleren.

Bovendien, de mogelijkheid dat politieke partijen toegang hebben tot geld dat zou moeten worden besteed aan openbare diensten, maar in plaats daarvan wordt gebruikt om online campagne te voeren, is zorgwekkend.

Dit kan de perceptie van politieke eerlijkheid ondermijnen en het vertrouwen in politieke instellingen verder beschadigen.

H. Smeltz