In de Surinaamse politiek lijkt loyaliteit een rekbaar begrip.
Soeshma Bahadoer prijst haar nieuwe partijvoorzitter Ronnie Brunswijk als haar idool, maar wat zegt dit over de politieke cultuur in ons land?
Het overstappen van Bahadoer van de VHP naar de ABOP is niet zomaar een politieke verschuiving. Het is een zoveelste voorbeeld van de opportunistische draaideurpolitiek die Suriname teistert.
Vandaag is de ene partij de heilige graal, morgen is een andere leider plots ‘een man met het hart op de juiste plek.’ Maar waar blijven principes en politieke integriteit?
Als ‘overlopen’ een Olympische sport was, zou Suriname inderdaad goud, zilver én brons winnen.
Politici wisselen van partij zoals voetballers van club – zonder enige ideologische onderbouwing, enkel gedreven door persoonlijke belangen of strategische berekeningen.
Het volk, dat nog gelooft in verkiezingsbeloften en partijprogramma’s, blijft achter met een gevoel van bedrog en teleurstelling.
Wat zegt dit over onze democratie? Een stabiel politiek systeem vereist leiders die hun principes trouw blijven, niet figuren die bij het eerste de beste aanbod de partijvlag omwisselen.
Als politieke idolen zo makkelijk veranderen, wat zegt dat over de kernwaarden die zij en hun partijen vertegenwoordigen?
Suriname verdient politici met ruggengraat, geen kampioenen in politieke acrobatiek.
J. Sohansingh
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor meer informatie of om zelf een ingezonden bericht te sturen, kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com of direct een WhatsApp-bericht versturen.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
