De politieke combinatie OPTSU blijft de gemoederen bezighouden. Wat begon als een samenwerkingsverband tussen de PALU en de SPA, en Wi Sranan een partij die nauwelijks bekendheid geniet – en figuren als Waterberg en Mijnals, die een uitgesproken linkse signatuur hebben.
Deze uitbreiding roept vragen op over de ideologische samenhang binnen OPTSU en over de geloofwaardigheid van haar aanval op de “oude politiek.”
PALU: Tussen revolutie en regressie
De Progressieve Arbeiders en Landbouwers Unie (PALU) werd in 1977 opgericht en speelde een rol in de turbulente politieke geschiedenis van Suriname.
De partij was nauw verweven met de militaire coup van 1980 en het bewind dat daarop volgde, inclusief de beruchte Decembermoorden van 1982.
Hoewel PALU altijd heeft ontkend betrokken te zijn geweest bij deze misdaden, is de partij er nooit in geslaagd om zich volledig te distantiëren van deze periode.
Nu positioneert PALU zich als tegenstander van de “oude politiek,” terwijl haar eigen verleden aantoont dat ze zelf decennialang onderdeel was van dat systeem.
De vraag is dan ook: kan een partij die medeverantwoordelijk was voor een ondemocratische periode geloofwaardig een alternatief bieden voor het establishment?
Een onbekende factor en links georiënteerde figuren
De toevoeging van Wi Sranan aan OPTSU voegt weinig politieke waarde toe. De partij heeft geen duidelijke achterban en is voor veel kiezers een onbekende entiteit.
Dit roept de vraag op of haar deelname slechts een symbolische zet is om OPTSU groter te laten lijken dan het in werkelijkheid is.
Daarnaast hebben Waterberg en Mijnals zich aangesloten bij de combinatie. Waterberg, bekend om zijn linkse standpunten, en Mijnals, eveneens met een uitgesproken ideologische inslag, brengen een extra complicatie met zich mee.
Hun aanwezigheid binnen OPTSU zet de geloofwaardigheid van de combinatie onder druk: hoe kan een partij als PALU, die historisch gezien niet altijd een duidelijke sociale koers heeft gevaren, ineens een uitgesproken links karakter aannemen?
Een ideologisch onlogische Alliantie
Het gebrek aan ideologische samenhang binnen OPTSU is een probleem dat niet genegeerd kan worden. De SPA heeft zich altijd gepositioneerd als een partij van de arbeidersklasse en voorvechter van democratische rechten.
Waarom zou zij dan zonder enige distantiëring vanuit PALU samenwerken met een partij als PALU, die in het verleden juist tegenover arbeidersrechten en democratische principes stond?
Bovendien wekt het verbazing dat veen vakcentrale zoals C-47, die historisch gezien een bondgenoot van de SPA zijn, zich zonder duidelijke verklaring laten meeslepen in deze samenwerking.
Dit roept de vraag op of er sprake is van een gedwongen politieke rekensom, eerder dan een inhoudelijk doordachte alliantie.
Wat staat Suriname te wachten?
De uitbreiding van OPTSU met onbekende en ideologisch uiteenlopende elementen maakt het moeilijk om de combinatie serieus te nemen als een geloofwaardig politiek alternatief.
Wat Suriname nodig heeft, is niet een opportunistische coalitie zonder duidelijke visie, maar een politiek krachtveld dat op basis van principes en een heldere agenda opereert.
De kiezer zal uiteindelijk bepalen of OPTSU een serieuze speler wordt of slechts een tijdelijke fusie zonder toekomstperspectief.
Tot die tijd blijft de vraag: is deze combinatie echt een alternatief voor de oude politiek, of slechts een herhaling van hetzelfde, verpakt in een andere vorm?
J. Kerto
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor meer informatie of om zelf een ingezonden bericht te sturen, kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com of direct een WhatsApp-bericht versturen.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
