In een prikkelend ingezonden artikel geeft Suniel Rampadarath, BSc. MSc, een Surinaamse ondernemer en drijvende kracht achter WBR International NV, zijn visie op de huidige uitdagingen en kansen binnen de Surinaamse ondernemersgemeenschap.
Hieronder zijn bevindingen.
In mijn onderzoek, dat uiteindelijk een boekwerk zal worden over de afgelopen tien jaar, blijkt dat zelfstandigheid om in eigen inkomen te voorzien helaas wordt tegengewerkt en bemoeilijkt in Suriname.
Om bijvoorbeeld een onderneming op te richten, te onderhouden en draaiende te houden, heb je behalve een geldstroom ook vermogen, kapitaalinvesteringen en grond nodig.
Maar wat vaak over het hoofd wordt gezien, is HOE men de geldstroom kan versterken, evenals het vermogen en de kapitaalinvesteringen, om de inkomsten of omzet te verhogen.
Om dit te bereiken, moet men de financiële middelen verhogen en zelfs uitbreiden en uitbouwen. Om dit proces van bedrijfsvoering te motiveren of te stimuleren, heb je grond nodig. Hoe meer grond je hebt, des te beter kan de exploitatie worden uitgevoerd.
Er worden wel mogelijkheden aangeboden, maar je hebt ook zelf vermogen of basiskapitaal nodig.
Zonder grond en startkapitaal, hoe begin je dan een onderneming? Hoewel de ICT-sector met cloudoplossingen komt, waarmee een online bedrijf gestart kan worden, blijft het een uitdaging om uit te groeien tot een volwaardig bedrijf.
Echter, in mijn onderzoek blijkt het bijna onmogelijk om een lening bij de bank te krijgen om een bedrijf te starten. Voor de aanvraag heb je zelf grond en kapitaal nodig.
Bij een vraag naar hoger startkapitaal moet je ook over kapitaal beschikken om met de bank verder te gaan; zo niet, dan gaan de dromen in rook op omdat het kapitaal te klein of onvoldoende is voor een startup.
Nu zien we dat demotiverende factoren, krachten of figuren aanwezig zijn die het extra moeilijk maken om een onderneming te starten. Ook de begeleiding is in Suriname een grote uitdaging: of je hebt geld of niet.
In Suriname ben je nergens zonder geld: je wordt ook nergens gezien zonder geld, ondanks misschien een hoge IQ en een schatkist aan kennis.
Het is een zoektocht voor deze groep mensen om aan bod te komen. Het wordt steeds moeilijker voor hoogopgeleiden, omdat men eerder iemand met een lagere opleiding in dienst neemt die goedkoper is: ‘goedkope arbeidskrachten’.
Er is meer aan de hand met deze fenomeengroep, waaronder ook buitenlanders die genadeloos worden opgenomen in het arbeidsproces en meer verdienen dan de gemiddelde Surinamer met een loon waar men nauwelijks van kan rondkomen. Om terug te komen: je hebt dus grond nodig om je vermogen meerwaarde te geven en te kunnen ondernemen.
Alleen is het zeer moeilijk om aan een stukje grond te komen. Om je kennis toe te passen en hiermee te ondernemen, moet het proces vergemakkelijkt worden, zodat ondernemerschap gestimuleerd of bevorderd wordt, en niet door geld te vragen van de startende ondernemer.
Met een ‘zero startup tolerance’ moet de startende ondernemer gemotiveerd of gestimuleerd kunnen worden. Als dat gebeurt, zal men meer ontwikkeling zien in Suriname; zo niet, dan krijgt de groep intellectuelen steeds een negatieve prikkel om buiten Suriname hun heil te zoeken.
Ik heb meer dan tien jaar geleden een aanvraag gedaan voor een stukje grond, maar ik ben nooit opgeroepen om uiteindelijk in aanmerking te komen.
Hoe is dat mogelijk? Tot nu toe bezit ik geen enkel stukje grond. Dat is beschamend voor een ondernemer die zijn vleugels wil uitslaan.
Ik heb talloze brieven geschreven naar het kabinet en meerdere brieven naar de vicepresident, maar ze zijn allemaal afgewezen. Omdat wat? Zie je mij als een arme ondernemer? Ben ik onzichtbaar?
Foto ter illustratie.
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
