INGEZONDEN- Het waren toentertijd een heleboel mooie woorden van de toenmalige leiders van ons land. De onafhankelijkheid van Suriname zou zorgen voor veel meer welvaart.
Nu bijna 46 jaar later weten wij dat niets minder waar is.
Het waren uitspraken voor de bühne, blijkt achteraf.
Ondanks ernstige waarschuwingen van wijlen Jagernath Lachmon om Suriname niet los te koppelen van Nederland, hij voorzag de grote ellende die ons te wachten stond, werd de geboorte van de Republiek Suriname toch doorgezet.
Een deel van onze inwoners zag de bui ook al hangen en vertrok net op tijd in overvolle KLM- vliegtuigen richting Nederland om het drama hier te ontvluchten.
Anno 2021 wordt steeds duidelijker dat ons land in 1975 helemaal niet ready was om op eigen benen te staan. Dat is momenteel overigens nog steeds niet het geval.
Er is door de verschillende opeenvolgende regeringen, met uitzondering van de regering Venetiaan, een flinke ravage aangericht.
De levenskwaliteit in Suriname is vandaag de dag onvergelijkbaar met die van de periode waarin Nederland het nog voor het zeggen had.
Er is op haast alle vlakken sprake van een terugval.
Het besteedbaar inkomen is met talrijke procenten gereduceerd, de criminaliteit is angstwekkend toegenomen, het moreel verval is gigantisch en het onderwijsniveau evenals het algemeen ontwikkelingsniveau van de gemiddelde Surinamer is naar een ongekend laag niveau gekelderd.
Het wegennet is er beroerd aan toe, net als de gezondheidszorg, huisvesting, ontwatering en werkgelegenheid. Er is ronduit nauwelijks of geen perspectief voor zowel jongeren en 30- plussers.
Suriname staat bovendien bekend als een land waar corruptie een bloeiend leven leidt, net als de illegale export van stimulerende en verslavende middelen. Dus ook het imago in het buitenland heeft een enorme deuk opgelopen.
Er is geen segment waar er betekenisvolle vooruitgang is geboekt. Ook niet in de olie-industrie, zoals beleidsmakers propageren.
Wat heeft Staatsolie de Surinaamse burger in al die jaren daadwerkelijk in zijn portemonnee opgeleverd? Niets!
Er is dus geen enkele reden om een onafhankelijkheidsfeest te vieren.
25 november kan liever omgedoopt worden tot een dag van bezinning en rouw.
Een dag waarop wij stilstaan bij de grote beestenbende die verschillende regeerders ervan hebben gemaakt, veelal omdat ze simpelweg niet over de capaciteiten beschikken om Suriname tot grotere hoogten te brengen.
Dat moet nu ook eerlijk door hen erkent worden.
De onafhankelijkheid van Suriname heeft ons alleen maar diepe ellende opgeleverd.
Wij hadden nu een veel betere levenskwaliteit kunnen hebben indien wij een kolonie van Nederland waren gebleven. De Nederlander heeft namelijk veel meer verstand van een land of bedrijf managen.
R. Pinas
Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud. Wenst ook u een ingezonden stuk te publiceren? Mail dit naar redactiegfc@gmail.com
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
