Olie als laatste hoop een riskante strategie voor Suriname

De Surinaamse regering wekt de indruk dat de olievondsten de economische problemen in het land zullen oplossen, maar deze afhankelijkheid is riskant.

Terwijl olie-investeringen onzeker blijven, blijven de bestaande rijkdommen zoals goud en hout grotendeels onbenut. Suriname moet zijn focus verleggen naar structurele hervormingen voor duurzame economische groei.

President Chan Santokhi en zijn regering zien in de potentiële zes miljard vaten olie een reddingsboei voor de economie. Maar deze hoop lijkt steeds meer op een luchtkasteel.

Het Franse olieconcern Total, dat verantwoordelijk is voor de exploitatie, heeft al meerdere keren besloten om de daadwerkelijke investeringen uit te stellen. Het is nog onduidelijk of het financieel haalbaar is om deze olie te winnen.

Ondertussen waarschuwen economen dat het gevaarlijk is om volledig op de olie te vertrouwen. Suriname heeft al bewezen rijkdommen in de vorm van goud, hout en landbouw, die veel sneller kunnen bijdragen aan economische groei als de juiste maatregelen worden genomen.

In plaats van blind te vertrouwen op toekomstige olieopbrengsten, zou de regering zich moeten richten op het formaliseren van deze bestaande sectoren, zodat de opbrengsten ten goede komen aan de samenleving als geheel.

De gevaren van een eenzijdige economische focus

De afhankelijkheid van olie brengt risico’s met zich mee, vooral omdat de markt voor fossiele brandstoffen in de komende decennia onvoorspelbaar blijft door de wereldwijde verschuiving naar hernieuwbare energie.

Een land dat zijn hoop vestigt op olie, kan uiteindelijk teleurgesteld worden als de verwachtingen niet worden waargemaakt.

De olie-industrie vergt bovendien enorme investeringen en lange wachttijden voordat de opbrengsten daadwerkelijk binnenstromen, iets wat Suriname, gezien de huidige economische nood, zich eigenlijk niet kan veroorloven.

Daarnaast is er het probleem van corruptie en slecht bestuur, wat eerder heeft verhinderd dat de rijkdommen van Suriname terechtkwamen bij de bevolking.

Zonder ingrijpende hervormingen in het belastingstelsel en strikte naleving van de wet, is het onwaarschijnlijk dat oliegeld of andere grondstoffen de oplossing zullen zijn.

Een wake-up call voor Suriname

De regering Santokhi moet zich realiseren dat olie geen wondermiddel is dat de economische problemen van Suriname zal oplossen.

In plaats van af te wachten op de onzekerheden rondom de olievondsten, zou de focus moeten liggen op het formaliseren van de bestaande goud-, hout- en landbouwsectoren. Dit kan directe voordelen opleveren voor de staatskas en de belastingdruk eerlijker verdelen over de bevolking.

De economische crisis in Suriname vraagt om structurele hervormingen, niet om dromen over olie. De regering heeft de verantwoordelijkheid om niet alleen te reageren op de huidige noodsituatie, maar ook om duurzame economische groei te bevorderen die alle Surinamers ten goede komt.

D. Karamat-Ali