NDP misbruikt laag IQ van Surinaamse bevolking voor politieke winst, zegt Mungra

Analyse brein nadenken

In een scherp interview met GFC Nieuws heeft Dharm Mungra, voorzitter van De Nieuwe Leeuw (DNL), forse kritiek geuit op de Nationale Democratische Partij (NDP) van Jennifer Simons.

Volgens Mungra maakt de NDP bewust gebruik van het volgens hem lage IQ van grote delen van de Surinaamse bevolking om hen te manipuleren voor politieke winst.

De populaire politicus van DNL wijst op de wereldwijde IQ-index waarop Suriname een gemiddelde score van 90 heeft. Deze score is gebaseerd op tests in stedelijke gebieden binnen de kustvlakte.

“Deskundigen geven aan dat het gemiddelde IQ in sommige gebieden in Suriname zelfs veel lager ligt met scores variërend van 45 tot 60. Dit zijn scores die worden geclassificeerd als zwakbegaafd,” aldus Mungra.

Hij legt verder uit dat hoogontwikkelde landen zoals Nederland, Duitsland, Japan en Singapore gemiddelde IQ-scores hebben tussen 100 en 107.

“De NDP heeft haar strategie daarom altijd gericht op de grassroots in de ghetto’s van Paramaribo en in het binnenland. Door het lagere IQ van deze groepen zijn zij makkelijker te beïnvloeden. Dit verklaart waarom de NDP juist in deze gebieden een sterke aanhang heeft,” stelt hij.

Uit de recente verkiezingen blijkt volgens de DNL- topman dat de NDP haar zetels voornamelijk heeft gehaald in de achtergestelde gebieden.

Slecht onderwijs draagt bij aan laag IQ in Suriname

Volgens Mungra  is het lage gemiddelde IQ in grote delen van Suriname direct gekoppeld aan slecht onderwijs en het weigeren om te doen aan kennisverrijking.

“Onderwijs speelt een grote rol in de ontwikkeling van cognitieve vaardigheden. Waar onderwijs ontbreekt, zien we dat mensen minder mogelijkheden hebben om hun intellect te ontwikkelen.

Vooral bij jonge kinderen speelt onderwijs een belangrijke rol in de vroege hersenontwikkeling. Kinderen die geen toegang hebben tot kwalitatief goed onderwijs lopen het risico op een achterstand in intellectuele ontwikkeling,” zegt de politicus.

Hij wijst erop dat armoede, beperkte onderwijsmogelijkheden en onwil om de kennis te verruimen in delen van ons land leiden tot scores die als zwakbegaafd worden gekwalificeerd.

“Dit is geen belediging, maar een harde realiteit. Politieke partijen moeten investeren in deze groepen, niet misbruik maken van hun kwetsbaarheid, zoals de NDP dat al heel lang doet.”