Nancy Leetz-Nathoenie deelt zorgen over peuterscreeningen in Suriname

Nancy Leetz-Nathoenie, algemeen directrice van het NKC Instituut, heeft in een gesprek met GFC Nieuws haar zorgen geuit over de huidige stand van zaken rondom de screening van peuters in Suriname.

Een van de belangrijkste problemen die ze aanhaalt, is dat kinderen die thuis onderwijs genieten niet in aanmerking komen voor screening. Dit betreft vooral kinderen van ouders die kunnen betalen voor privéonderwijs.

Volgens haar krijgen deze kinderen vaak dezelfde kwaliteit onderwijs als kinderen op peuterscholen, maar worden ze niet gescreend omdat ze niet officieel geregistreerd staan bij een school.

“Je kunt ouders niet verplichten om een kind eerst op een peuterschool te zetten en het kind daarna te laten screenen. Dat kind mag ook thuis onderwijs krijgen, dit mag bij wet,” stelt Leetz-Nathoenie.

Ze vindt dat deze situatie oneerlijk is. De huidige screeningcriteria houden geen rekening met de verschillende onderwijsomstandigheden van kinderen, waardoor bepaalde groepen worden uitgesloten.

Leetz-Nathoenie vindt dat kinderen die thuis onderwijs krijgen dezelfde ontwikkelingskansen moeten hebben als hun leeftijdsgenoten op school.

Een ander punt van zorg is dat niet alle peuterscholen in Suriname geregistreerd zijn bij Sociale Zaken. Dit betekent dat er geen garantie is dat deze scholen voldoen aan de benodigde kwaliteitsnormen.

“Niet alle peuterscholen voldoen aan de voorwaarden om een bevoegde peuterschool te zijn en niet alle peuterscholen hebben bevoegde peuterleidsters.”

Leetz-Nathoenie pleit voor een herziening van het huidige screeningsproces. Ze stelt voor dat het ministerie van Onderwijs direct samenwerkt met psychologen om de screening uit te voeren. Dit zou de efficiëntie verhogen en de betrouwbaarheid van de screeningsresultaten verbeteren.

Ze bekritiseert de huidige aanpak waarbij kinderen eerst door het ministerie worden gescreend en daarna doorverwezen naar een psycholoog. Volgens haar zorgt dit voor onnodige vertraging en verwarring. “Waarom worden de ouders van de hak op de tak verwezen?” vraagt ze zich af.

“Dan had je dat kind beter direct naar een psycholoog kunnen sturen om te testen.”

De kosten voor de screening variëren volgens ouders tussen de SRD 1.500 en 2.000. Sommige ouders zouden niet op de hoogte zijn van deze kosten.

Leetz-Nathoenie beweert dat ouders uiteindelijk zelf bepalen waarvoor ze kiezen. Het enige advies dat ze wil meegeven, is om eerst goed na te denken voordat ze beslissingen nemen.

De schoolleider is ook geen voorstander van het feit dat driejarigen al naar de kleuterschool gaan. “Een kind moet genieten van zijn kindertijd. Sommige kinderen zijn nog niet klaar met de peuterfase en worden te vroeg naar de kleuterschool gestuurd,” zegt ze.

“Als een kind niet wil werken, komt dat vaak omdat het nog wil spelen. Een kind mist dan een deel van zijn of haar jeugd, en dat recht heb je hem of haar ontnomen als ouder.”

Leetz-Nathoenie deelt ook een persoonlijke ervaring: “Mijn dochter werd gescreend toen ze drie jaar was. Dat je een kind screent en als het de screening heeft gehaald wil niet zeggen dat dat kind schoolrijp is. Mijn dochter was vlot en flink, maar bepaalde fases wilde ze nog heel veel spelen. Ze had nog geen interesse om een potlood te houden en ik heb het gauw ontdekt als moeder.”

“Ik besloot haar een jaar later naar de kleuterschool te sturen, en dat was de juiste beslissing. Laat dit een voorbeeld en eye-opener zijn voor ouders.”