Minister JusPol en Korpsleiding in slaapstand?

politie

Het lijkt erop dat de minister van Justitie en Politie en de korpsleiding zich in een verontrustende rust bevinden, alsof de criminaliteitssituatie in Suriname onder controle is. Maar niets is minder waar.

Ondanks een tijdelijke afname zien we nu een zorgwekkende opleving van gewelddadige misdrijven.

Op meerdere plaatsen in het land hebben de afgelopen weken weer brute berovingen plaatsgevonden, en de urgentie voor actie lijkt maar niet door te dringen tot de top. Hoe lang kunnen we als samenleving toekijken terwijl ons rechtssysteem faalt om veiligheid te waarborgen?

Dat de criminaliteit weer toeneemt, is geen abstract gegeven; het heeft directe gevolgen voor het dagelijks leven van burgers die zich steeds minder veilig voelen. Het vertrouwen in de politie en Justitie wordt ernstig ondermijnd wanneer misdadigers vrijwel vrij spel lijken te hebben.

Bewoners worden niet alleen beroofd van hun eigendommen maar ook van hun gevoel van veiligheid. Als minister en korpsleiding hun verantwoordelijkheid niet nemen, wie zal dat dan doen? Het is dringend nodig om hen “wakker te schudden” en hen aan hun plichten te herinneren.

Verslapping en gebrek aan vervolgmaatregelen

De aanvankelijke afname van de criminaliteit had mogelijk een rustgevend effect op de beleidsmakers. Toch moet elke vermindering van criminaliteit worden gezien als een kans om de maatregelen verder te versterken, niet om achterover te leunen.

Wat we nu zien, is dat deze tijdelijke afname geen structurele verbetering was. Dat roept vragen op over de aard en effectiviteit van de genomen maatregelen: was er überhaupt een duurzame strategie, of ging het om kortetermijnoplossingen die nooit bedoeld waren om op de lange termijn effect te hebben?

De kans om werk te maken van duurzame criminaliteitsbestrijding is duidelijk gemist. Terwijl misdaadpatronen zich continu aanpassen, lijken beleidsmakers in slaap gesust. Een structureel plan met frequente evaluaties en aanpassingen is nodig om te anticiperen op veranderingen in de criminaliteitscijfers en -patronen.

Gebrek aan proactieve strategie

De stijgende criminaliteit doet vermoeden dat er geen doordachte, proactieve strategie bestaat om misdaad aan te pakken. In plaats van reactief op te treden na incidenten, zou de focus van Justitie en de korpsleiding moeten liggen op het voorkomen van misdaad door aanwezigheid en zichtbaarheid te vergroten.

Er is een dringende noodzaak voor meer patrouilles, vooral in de meest kwetsbare gebieden, en voor een strategie die gericht is op de wortels van criminaliteit. Bovendien moet de aanpak worden ondersteund door de juiste middelen, technologie, en een team dat actief en alert is.

De trend van brute berovingen kan niet simpelweg worden afgedaan als een statistische schommeling. Het is een alarmsignaal dat vraagt om meer dan oppervlakkige oplossingen; het vraagt om betrokkenheid en een duidelijke visie van de verantwoordelijke instanties.

We kunnen ons geen ministers of beleidsmakers permitteren die alleen wakker schrikken bij ernstige incidenten om vervolgens terug te vallen in een passieve houding. De criminaliteit in Suriname verdient permanente aandacht en een doelgerichte aanpak.

C. Halfhuid