INGEZONDEN – Voordat je je veren opsteekt en me begint uit te schelden voor mijn ongepaste generalisaties, laat me even deze kwestie helder uiteenzetten: mannen en vrouwen zijn niet gelijk.
En nee, ik ben niet gek geworden, ik bedoel dit echt. Het gaat niet om de gelijke kansen die we allemaal zo graag willen – het gaat om de subtiele, maar cruciale nuance tussen gelijkheid en gelijkwaardigheid.
Laten we even afwijken van de overbekende gelijkheid
Gelijkheid klinkt altijd zo nobel. Iedereen krijgt hetzelfde, ongeacht wie ze zijn of wat ze nodig hebben. Het klinkt prachtig op papier en is een van de hoekstenen van moderne samenlevingen.
Maar laat me je iets vertellen: als je drie mensen van verschillende lengtes een identieke kruk geeft om over een hek te kijken, is de kleinste van hen gewoonweg nog steeds gefrustreerd omdat hij niet kan zien wat er aan de andere kant is. Dat is geen rechtvaardigheid, dat is een mislukte poging tot uniformiteit.
Gelijkwaardigheid: de superieure oplossing
Nu, laten we het hebben over gelijkwaardigheid. Dit betekent dat je kijkt naar wat elk individu daadwerkelijk nodig heeft om succesvol te zijn.
Het gaat niet om het geven van exact dezelfde middelen aan iedereen, maar om het creëren van een situatie waarin ieders unieke behoeften worden erkend en vervuld. Dat is waar we het echt over moeten hebben, vooral als het gaat om leiderschap.
De tragische komedie van politiek leiderschap in Suriname
In de context van de aanstaande verkiezingen van 25 mei 2025, en vooral met betrekking tot de rol van vrouwen in leiderschap, lijkt het alsof we gevangen zitten in een nooit eindigende tragikomedie.
We krijgen telkens dezelfde oude retoriek te horen: “We moeten meer vrouwelijke leiders ondersteunen!” Maar als het puntje bij paaltje komt, blijkt dat we steeds opnieuw dezelfde mislukte pogingen doen om deze gelijkheid te bereiken, zonder daadwerkelijk de middelen en omstandigheden te bieden die vrouwelijke leiders nodig hebben om echt te floreren.
Hoe het systeem vrouwen in leiderschap minder kansen geeft
De ironie is dat het politieke landschap in Suriname, net als in veel andere landen, een fatale misrekening maakt door vrouwen te behandelen alsof ze in een universele mal passen.
De overheid en politieke partijen stellen vaak eisen en voorwaarden die geen rekening houden met de unieke uitdagingen waarmee vrouwelijke leiders te maken hebben, zoals ongelijkheid in toegang tot middelen en een onevenredig hoge werkdruk.
Laten we eindelijk eerlijk zijn
Laten we duidelijk zijn: gelijkwaardigheid is de sleutel. Het is tijd om de aanpak te veranderen van het geven van identieke kansen naar het bieden van gelijke kansen op basis van individuele behoeften en omstandigheden.
In plaats van te blijven steken in een vicieuze cirkel van gestandaardiseerde kansen en ontevredenheid, moeten we echte, op maat gemaakte oplossingen bieden die rekening houden met de unieke bijdragen en uitdagingen van vrouwelijke leiders.
Dus, mannen en vrouwen, laten we het niet meer hebben over “gelijke kansen” als we het werkelijk over gelijkwaardigheid hebben.
Het is tijd om een volwassen gesprek te voeren over hoe we vrouwen daadwerkelijk in staat kunnen stellen om te schitteren in leiderschapsrollen. Want als we dat niet doen, zullen we blijven rondcirkelen in een politiek circus waar echte verandering altijd net buiten bereik blijft.
Sheila Mijnals
UMA Legal Aid & Marketing
M.P. Wong maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com