Kwikvergiftiging is een wereldwijd bekend probleem met ernstige gevolgen voor zowel de menselijke gezondheid als het milieu.
De geschiedenis van kwikvergiftiging toont aan hoe gevaarlijk deze stof kan zijn, met bekende rampen zoals die in Minamata en Niigata in Japan, en de Faeröer Eilanden.
In deze rampen heeft kwik geleid tot neurologische aandoeningen en groeistoornissen bij mensen die besmette vis aten. Dit probleem speelt ook in Suriname, waar de kleinschalige goudwinning, vaak illegaal, een grote bron van kwikverontreiniging is.
In Suriname wordt kwik op grote schaal gebruikt in de goudwinning, vooral in het binnenland.
Sinds de jaren negentig is tussen de 300.000 en 400.000 kilogram kwik in de rivieren en kreken van Suriname terechtgekomen. Dit heeft geleid tot hoge kwikgehaltes in veel vissoorten.
De verontreiniging komt niet alleen door goudwinning, maar ook door andere activiteiten zoals bauxietontginning, ontbossing en het verbranden van kwikhoudend afval.
Wanneer kwik in water terechtkomt, wordt het door bacteriën omgezet in methylkwik, een nog giftigere vorm van kwik.
Methylkwik stapelt zich op in de voedselketen en bereikt uiteindelijk mensen, vooral via de consumptie van vis. De hoogste concentraties worden gevonden in de lever, nieren en spieren van vissen.
Voor de mens kan blootstelling aan methylkwik ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals blindheid, neurologische stoornissen en nierbeschadiging. In extreme gevallen kan dit zelfs leiden tot de dood.
Publicaties, verkregen door levensmiddelentechnoloog en microbioloog Ricky Stutgard, hebben aangetoond dat goudmijnwerkers en de plaatselijke bevolking in Suriname extreem hoge concentraties kwik in hun lichaam hebben.
Monsters van hoofdhaar, bloed en urine laten zien dat de vervuiling ver boven de door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) gestelde limieten ligt.
Vooral kwetsbare groepen zoals foetussen, kinderen jonger dan 14 jaar, zwangere vrouwen, goudzoekers en de lokale bevolking die vis eet, lopen een groot risico.
De milieu-impact van kwikverontreiniging is ook significant. Het bedreigt jacht- en visserijgebieden, vermindert de biodiversiteit, veroorzaakt bodemerosie en vervuilt drinkwater.
Stutgard zegt in een reactie tegenover GFC Nieuws dat de Surinaamse overheid het kwikprobleem nooit serieus heeft willen oplossen.
“Dat komt omdat sinds de jaren 80 kopstukken in het land economische voordelen hebben. Zo hebben in het recent verleden ministers van Natuurlijke Hulpbronnen geprobeerd de skaliansproblematiek op te lossen, maar zijn hoe dan ook teruggefloten.”
Het probleem met kwik zal volgens hem pas opgelost worden als internationale druk op Suriname wordt uitgeoefend. Hij stelt dat de illegale goudzoekers zich moeten groeperen en een organisatie moeten vormen die hun belangen behartigt.
“Van de Staat moet deze organisatie een legale status krijgen waardoor ze leningen kunnen nemen bij de bank om betere en veiligere apparatuur aan te schaffen. Door de huidige illegale status worden goudwinningsmethoden toegepast die al 100 jaar achterhaald zijn. Vandaar dat we regelmatig opgeschrikt worden door ongelukken met een dodelijke afloop”, aldus Stutgard.
Foto ter illustratie.
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
