In de afgelopen dagen hebben diverse personen en organisaties, waaronder ook de VES, commentaar geleverd op de voorgenomen overeenkomst voor de exploitatie van de bauxietvoorkomens in West-Suriname.
Hoewel kritische begeleiding en beoordeling van dergelijke projecten altijd toe te juichen en zelfs noodzakelijk zijn, is het belangrijk dat het voornaamste doel daarbij moet zijn het tot stand brengen van een voor de Surinaamse natie voordelig project.
Het merendeel van de aangedragen kritiek blijkt in de praktijk echter veelal verre van constructief te zijn en is niet gebaseerd op deskundig onderzoek en verificatie van feiten.
Hierdoor wordt een totaal verkeerd beeld, al dan niet opzettelijk, geschapen van de werkelijke stand van zaken, met grove onjuistheden en onwaarheden als gevolg. Duidelijk valt af te leiden dat mogelijke eigen belangen die op het spel staan, veel van de ongefundeerde kritiek verklaren.
Absurd in dit kader is bijvoorbeeld de bewering dat 5000 mensen zouden moeten verhuizen uit het mijngebied, dat bijkans 100 km ver van de inheemse woongebieden ligt terwijl heel Kabalebo nauwelijks 2300 inwoners telt.
Volgens de critici zou de soevereiniteit van Suriname ook op het spel staan met deze overeenkomst, wat een volstrekt onzinnige bewering is, aangezien de concessionaris geen enkel recht van eigendom of huur krijgt, maar slechts een concessie om bauxiet te mijnen.
De bewering van critici dat Chinalco alleen hoogwaardige bauxiet zal exporteren en daarna vertrekken is onrealistisch en toont vooral hun onkunde op dit gebied.
Deskundigen en investeringsbanken stellen dat een mix van ongeveer 16% hoogwaardig bauxiet noodzakelijk is voor rendabiliteit in bauxietmijnen. Deze mix zorgt ervoor dat de productie efficiënt blijft en de kosten beheersbaar blijven.
Ook wordt door de meeste critici het gevaar van milieuschade door ontbossing als argument aangevoerd, hetgeen compleet ongegrond is.
Alleen al door eenvoudigweg op Google te zoeken naar de door SBB gepubliceerde kaarten met betrekking tot uitgegeven houtconcessies blijkt dat nagenoeg het gehele gebied al jaren in houtconcessies is uitgegeven.
De rondhoutproductie in het ressort Kabalebo is zelfs de hoogste in heel Suriname (ca. 71.000 m³). De vraag rijst dan ook: waar waren al die zogenaamde milieuactivisten al die tijd?
Hetzelfde geldt wanneer ze het argument van “carbon credits” aandragen. Wat het verlies daarvan is t.g.v. de overige sectoren, zoals goudexploitatie en olie-exploratie, wordt angstvallig verzwegen.
Het is bijvoorbeeld bekend dat ca. 30.000 km² van ons grondgebied door lozing van kwik, cyanide en andere zware metalen is vergiftigd, een veel ernstiger fenomeen waarover geen enkel punt wordt gemaakt door de critici.
Door de critici die jammerlijk genoeg blijkbaar geen onderzoek doen of bewust bepaalde informatie verzwijgen, wordt ook gewezen op het feit dat Indonesië ook geen bauxiet meer zou exporteren.
Ze negeren echter dat na een tijdelijke stopzetting dit land weer volop ruwe bauxiet exporteert omdat geïnteresseerde investeerders niet te vinden waren. Als ze serieus hadden gezocht, zouden ze ook hebben ontdekt dat in Ghana, de GIADEC, na 80 jaar bauxietexport besloten heeft nu een raffinaderij op te zetten.
Sinds 2019 zijn er daartoe uitgebreide haalbaarheidsstudies en evaluaties uitgevoerd in samenwerking met Rocksure International. Mytilineos Energy and Metals uit Griekenland werd via een rigoureus proces geselecteerd als partner, wat aangeeft dat er aanzienlijke voorbereidende werkzaamheden en haalbaarheidsbeoordelingen zijn uitgevoerd om de levensvatbaarheid van het project te waarborgen. Ditzelfde proces wordt ook in Suriname gevolgd.
Vanuit vermoedelijke belangengroepen verschijnen nu allerlei populistiche kreten zoals: “No Refinery, No Deal”. Wat men blijkbaar niet begrijpt of niet wil begrijpen echter, is dat geen enkele investeerder zonder een uitputtende haalbaarheidsstudie miljarden zal komen investeren in een raffinaderij of smelter.
Chinalco wordt in de te tekenen overeenkomst verplicht om vrijwel direct na aanvang te starten met deze studies.
Dat de duidelijk ingezette hetze tegen deze overeenkomst suggereert dat er wel zulke naïeve investeerders in de wereld zouden rondlopen, die zonder gedegen haalbaarheidsstudies zich direct een strop om de hals zouden hangen, moet daarom niet slechts worden toegeschreven aan kinderlijke naïviteit van de critici die blijkbaar als enig doel hebben het torpederen van een goed project vanwege enge belangen die er spelen.
Nu staat het grootste aluminiumbedrijf ter wereld, met kapitaal, kennis en technologie, klaar om in deze bauxietvoorkomens te investeren. Dit kan sociaaleconomische voordelen opleveren zoals werkgelegenheid, verbeterde infrastructuur, training- en opleidingskansen, en afzetmogelijkheden voor lokale bedrijven.
Vanwege het grote algemeen belang voor Suriname, en door het slechte beleid van opeenvolgende regeringen, zijn goede projecten zoals deze belangrijk en dient men niet te kijken naar wie met de eer gaat strijken, maar naar het algemeen belang.
Onze huidige en komende generaties hebben deze ontwikkelingen nodig en hebben recht op een betere toekomst, dat boven elke persoonlijke of politieke belangen staat.
Ir Dharmvir K.Mungra
Vz. DE NIEUWE LEEUW
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
