Kadensi: De nieuwe generatie van criminele leiders?

De relatie tussen het Surinaamse volk en haar politieke leiders lijkt op een destructieve liefdesrelatie: een die gebaseerd is op loyaliteit die steeds opnieuw wordt afgedwongen, ondanks het voortdurende verraad, de pijn en de schaamte.

Ondanks de overduidelijke bewijzen van crimineel gedrag door de leiders die het land zouden moeten dienen, blijven velen hen steunen.

Dit patroon van acceptatie en vergeving van onverantwoorde en criminele handelingen blijft zich herhalen, zelfs wanneer het land en de toekomst van haar burgers in gevaar komen.

Neem bijvoorbeeld de gevallen van wijlen Desi Bouterse, Ronnie Brunswijk, en nu Arnold ‘Kadensi’ Boekoeroe. Zij hebben iets gemeen: allen zijn op een internationaal niveau bij verstek veroordeeld voor misdaden die het land in de afgrond zouden kunnen trekken.

Ze werden veroordeeld voor drugshandel en andere criminele activiteiten, maar dat heeft hen niet verhinderd om ofwel een politieke positie te bekleden of om politiek succes na te streven.

Dit roept de cruciale vraag op: Waarom blijft het volk deze leiders steunen, ondanks hun bewezen criminele antecedenten?

Waarom blijven we vasthouden aan een toxische relatie met politieke leiders die het vertrouwen in de democratische waarden van Suriname ondermijnen?

Bouterse: De nationale leider met een bloedige en criminele erfenis

Bouterse is misschien het meest sprekende voorbeeld van deze tragische acceptatie. Ondanks zijn veroordeling voor de Decembermoorden en zijn strafrechtelijke veroordelingen in Nederland, wist Bouterse twee keer het presidentschap te winnen.

Hoe is dit mogelijk? Zijn aanhangers zagen hem niet als een crimineel, maar als een nationale leider, een revolutionair die Suriname vertegenwoordigde.

Zijn populariteit werd zelfs sterker toen zijn strafzaak het juridische landschap binnendrong.

De vraag is waarom het Surinaamse volk hem zag als een redder, terwijl hij de geschiedenis met een bloedige en corrupte erfenis beladen had.

Brunswijk: Van rebellenleider naar de vicepresident met een crimineel verleden

Brunswijk, die opkwam als een strijdvaardige rebellenleider en later veroordeeld werd voor drugshandel, is een andere politicus wiens verleden niet alleen omstreden is, maar een directe afspiegeling vormt van de normalisering van criminaliteit in de Surinaamse politiek.

Brunswijk is een figuur die voor zijn achterban binnen de Marrongemeenschap geldt als een held die “vecht voor zijn volk”.

Echter, de realiteit is veel grimmiger: Brunswijk heeft niet alleen een gewelddadige geschiedenis, maar draagt ook een zwaar crimineel verleden met zich mee dat niet in lijn is met de verwachtingen van een ethisch en verantwoordelijk politiek leiderschap.

Toch heeft hij zijn positie weten te behouden en zelfs versterkt, wat de vraag oproept: Wat zegt dit over de politieke normen en waarden van het land?

Kadensi: De nieuwe generatie van criminele leiders?

En dan is er Arnold ‘Kadensi’ Boekoeroe, die onlangs op de kandidatenlijst van de VHP verscheen, ondanks een veroordeling in Frankrijk voor drugshandel.

Zijn geval is wederom een illustratie van het patroon van politieke steun voor mensen met een bewezen crimineel verleden.

De vraag is of de VHP, een partij die zich presenteert als een moderne en verantwoordelijke politieke macht, deze persoon zal handhaven, of dat zij afstand zal nemen van Boekoeroe.

Zal hij, net als Bouterse en Brunswijk, blijven genieten van de steun van zijn achterban, ondanks zijn veroordeling? Wat betekent het voor Suriname als een land dat dit soort leiders blijft steunen?

Breekt Suriname uit de toxische relatie met haar leiders?

Het lijkt erop dat Suriname gevangen zit in een vicieuze cirkel van crimineel leiderschap. Het is tijd om de vraag te stellen: Wanneer zal het volk eindelijk breken met deze destructieve relatie?

Wanneer zal Suriname eindelijk kiezen voor leiders die vrij zijn van schandalen, criminele veroordelingen en corrupte praktijken?

Het is duidelijk dat zolang het volk blijft accepteren dat haar leiders veroordelingen voor zware misdrijven op hun naam hebben, de vooruitgang in het land drastisch beperkt zal blijven.

N. Mohari