Jagernath Lachmon voorzag misère in Suriname, was fel tegen overhaaste onafhankelijkheid

Armoede meisje

GFC NIEUWSREDACTIE- Er is op sociale media een discussie gaande naar aanleiding van een bericht op GFC Nieuws over de malaise die is ontstaan na het afkondigen van de onafhankelijkheid van Suriname in 1975.

Volgens een bekende analist in Suriname hebben twee mannen, Henck Arron en Desi Delano Bouterse, de basis gelegd voor de misère waarin Suriname zich nu in bevindt

DNL – topman Dharm Mungra laat aan GFC Nieuws weten dat in de aanloop naar de onafhankelijkheid van Suriname in 1975, er een opmerkelijke stem van de oppositie was die vaak over het hoofd wordt gezien: die van voormalig VHP- leider Jagernath Lachmon.

“Hij stond niet volledig tegenover de onafhankelijkheid, maar hij had ernstige bezwaren tegen de voorwaarden waaronder de regering van Henck Arron de onafhankelijkheid nastreefde”, legt Mungra uit aan GFC.

Lachmon was volgens de politicus van mening dat Nederland bepaalde verplichtingen had naar Suriname, gezien het koloniale verleden van exploitatie.

Hij betoogde dat Suriname niet zo gemakkelijk onafhankelijk moest worden zonder dat Nederland eerst had gezorgd voor een solide basis voor de toekomstige ontwikkeling van het land.

In zijn ogen was Nederland erop gebrand om van Suriname af te komen, en Lachmon vond dat Suriname niet goedkoop moest instemmen.

“Laat Nederland eerst realiseren wat ze 300 jaar hebben nagelaten vanwege exploitatie”, zei Lachmon.

Hij eiste solide onderwijs- en gezondheidsinstituten, goed ontwikkelde infrastructurele projecten en een opstart voor productieprojecten.

Hij benadrukte ook de noodzaak om de harmonie tussen verschillende etnische groepen te versterken, die was ondermijnd door de verdeel- en-heerspolitiek van de koloniale macht.

Lachmon vergeleek Suriname, volgens Mungra, met een kind dat door zijn vader de wereld wordt ingestuurd.

Voordat dit kind zijn eigen weg gaat, moet de vader zorgen voor de juiste voorbereiding en zorgen dat het kind klaar is voor de uitdagingen van de wereld.

Zeker in het licht van de interne spanningen van die tijd, was zijn pleidooi voor een doordachte aanpak naar onafhankelijkheid niet alleen emotioneel maar ook rationeel gerechtvaardigd.