Inheemse activist beweert onrecht in Pikin Saron-zaak en roept op tot gerechtigheid

advocaat straf rechter wet rechtspraak raadsman

Een grote groep inheemsen verzamelde zich afgelopen vrijdag bij het gerechtsgebouw aan de Mgr. Wulfinghstraat om morele steun te betuigen aan de verdachten in de Pikin Saron-zaak, Guilliano Z., Rodney M., Jozua H., Jhonatan A., en Martin M., die een strafeis van vijftien jaar tegen zich hoorden eisen.

De inheemse activiste Audrey Christiaan, die ook aanwezig was, zegt in een reactie tegenover GFC Nieuws dat die straf niet rechtvaardig is. “Tijdens de strafzittingen is duidelijk naar voren gekomen dat er proces-verbalen waren afgelegd die achteraf fouten bleken te bevatten. Ook werden enkele verdachten mishandeld tijdens verhoor. Daarnaast legden getuigen tegenstrijdige verklaringen af en herkenden ze de verdachten niet.”

Christiaan had gedacht dat er op grond daarvan vrijspraak zou volgen. Ze merkt op dat vijftien jaar veel te hoog is. “Als we bijvoorbeeld kijken naar de strafzaak van 8 december, zien we dat de uitspraak voor sommigen niet eens zo hoog was. Er wordt echt met twee maten gemeten.”

De verdachten moeten worden vrijgesproken, zegt de inheemse activiste. “Wat is gebeurd op Pikin Saron is een explosie van opgekropte emoties van de inheemsen, omdat zij niet gehoord noch gezien worden. De talloze petities waarin de regering en DNA gevraagd wordt hen te beschermen tegen indringers in hun gebieden, zijn genegeerd.”

“Wat er gaande was, is dat inheemse mannen die werkzaam waren in Maripaston, waar de goudmijn van Grassalco is, op een bepaald moment werden verwijderd. Ze moesten plaatsmaken voor de mannen van het Jungle Commando, volgens de bewoners. De regering heeft toen niet meteen ingegrepen. De activiteiten van Grassalco vinden plaats in het gebied van Pikin Saron.”

“Dit alles heeft op die dag geleid tot een explosie waarbij er veel materiële schade was en Ivanildo Dijksteel en Martinus Wolfjager zijn doodgeschoten terwijl ze weerloos waren. Als de wet op collectieve rechten van inheemsen geïmplementeerd was, zou dit nooit gebeurd zijn.”

Volgens Christiaan kijken de Officier van Justitie en het Openbaar Ministerie alleen naar wat er op dat moment is gebeurd, maar niet naar wat heeft geleid tot dat moment. “Dat is niet rechtvaardig. Waarheidsvinding is een belangrijke factor om tot een goede rechtvaardige rechtspraak te komen en dat is het op dit moment niet. Er heeft geen waarheidsvinding plaatsgevonden.”

Opeenvolgende regeringen hebben allemaal beloofd de kwestie van landrechten op te lossen in hun verkiezingscampagnes, maar tot op heden is de wet nog niet goedgekeurd, stelt de activiste.

“Suriname werd tot drie keer toe veroordeeld door het Inter-Amerikaanse Hof voor de Rechten van de Mens en gesommeerd een wet inzake landrechten goed te keuren en uit te voeren. Intussen worden er nog steeds houtconcessies en woonkavels uitgegeven in inheemse woongebieden, wat tot spanningen leidt.”

Christiaan denkt dat regeringen de grondenrechtenwet niet zullen goedkeuren, omdat de rijkdom in de gebieden, zoals hout, goud en gronden, in handen moet blijven van kapitalisten en individuen verbonden aan politieke toppers. Voor de inheemsen betekent die rijkdom echter “bescherming van hun regenwoud en bescherming van hun waterbronnen”.