Het nieuws dat het Internationaal Monetair Fonds (IMF) tevreden is over de hervormingen in Suriname biedt op het eerste gezicht een sprankje hoop.
Maar terwijl internationale instellingen complimenten uitdelen, blijft de werkelijkheid voor de doorsnee Surinamer bitter.
De economische stabilisatie wordt door het IMF zelf als “zeer fragiel” omschreven, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over de duurzaamheid van de geboekte vooruitgang.
Lof van het IMF: Succes of oppervlakkige resultaten?
Het IMF prijst hervormingen zoals fiscale aanpassingen en structurele veranderingen. Maar achter deze technische termen schuilen harde realiteiten: stijgende kosten van levensonderhoud, bezuinigingen, en een bevolking die al uitgeput is door economische crisis na crisis.
De vraag blijft of deze hervormingen werkelijk bijdragen aan een sterker economisch fundament, of dat ze slechts tijdelijke pleisters zijn op diepere wonden.
De term “fragiele stabiliteit” is veelzeggend. Het suggereert dat de huidige situatie even snel kan verslechteren als verbeteren. In een land waar armoede en werkloosheid de norm zijn, is het gevaarlijk om economische vooruitgang te vieren terwijl de onderliggende structuren broos blijven.
De Surinaamse economie heeft dringend behoefte aan investeringen in productie, landbouw en industrie – sectoren die echte werkgelegenheid en waarde creëren. Het IMF-programma richt zich echter sterk op bezuinigingen en belastinghervormingen, waardoor de lasten voornamelijk bij de bevolking terechtkomen.
Wie betaalt de prijs?
Het IMF-programma wordt vaak gepresenteerd als een noodzakelijk kwaad. Maar wat betekent het voor de gewone Surinamer? Hogere belastingen, inflatie en minder subsidies maken het dagelijks leven ondraaglijk voor velen.
Terwijl de elite misschien profiteert van fiscale stabiliteit en investeringskansen, wordt de kloof tussen arm en rijk alleen maar groter.
Het IMF-programma is vaak eenzijdig gericht op macro-economische indicatoren, zoals begrotingstekorten en schuldverhoudingen. Maar economische stabiliteit betekent meer dan mooie cijfers in een rapport.
Het vereist investeringen in mensen, infrastructuur en sociale vangnetten. Suriname heeft een plan nodig dat gericht is op inclusieve groei, niet alleen op voldoen aan internationale voorwaarden.
De regering moet verder kijken dan de tevredenheid van het IMF. Het echte succes van economische hervormingen wordt niet gemeten in rapportages, maar in de levenskwaliteit van de bevolking.
B. Adriaans
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
