Historische miscalculatie Nederland in aanpak Surinaamse migratie

vliegtuig cabine reizen

De bewering tijdens een populaire podcast in Nederland vorige week dat Nederland er 50 jaar geleden alles aan deed om Surinamers naar Nederland te halen, klopt niet helemaal.

Dat blijkt uit onderzoek van GFC Nieuws.

In de jaren ’70 werd de instroom van migranten uit Suriname juist gezien als een potentiële belasting voor de Nederlandse samenleving.

Er was angst voor overbelasting van sociale voorzieningen, zoals huisvesting, onderwijs, en gezondheidszorg.

Onder leiding van premier Joop den Uyl werd gehoopt dat de onafhankelijkheid van Suriname de bevolking zou aanmoedigen om in eigen land te blijven.

Het tegenovergestelde gebeurde: de onafhankelijkheid leidde tot een massale uittocht. Angst voor politieke instabiliteit en economische onzekerheid dreef duizenden Surinamers ertoe hun toekomst in Nederland te zoeken.

In werkelijkheid gebeurde het tegenovergestelde. Vlak voor en na de onafhankelijkheid stroomden duizenden Surinamers naar Nederland.

Tussen 1970 en 1980 migreerden ruim 150.000 Surinamers naar Nederland, uit angst voor politieke instabiliteit en economische onzekerheid. Dit was een derde van de toenmalige bevolking van Suriname.

Volgens cijfers van het CBS woonden in 1975 ongeveer 100.000 mensen van Surinaamse afkomst in Nederland.

Inmiddels is dat aantal gegroeid naar ruim 350.000 in 2023. Dit toont aan dat de strategie van de Nederlandse regering destijds volledig is mislukt.

In plaats van een afname, heeft de onafhankelijkheid juist een langdurige emigratiestroom naar Nederland in gang gezet.

De gevolgen zijn duidelijk. De Surinaamse gemeenschap is nu stevig verankerd in Nederland, met een grote culturele en economische bijdrage aan de samenleving.

Tegelijkertijd blijft Suriname worstelen met politieke en economische uitdagingen die emigratie blijven aanwakkeren. Het oorspronkelijke plan om migratie te beperken, is daarmee een historische miscalculatie gebleken.