Het verkrachten en mishandelen van Surinaamse vrouwen lijkt het nieuwe normaal

vrouw3

INGEZONDEN- Het lijkt het nieuwe normaal te zijn. Het verkrachten en/of het mishandelen van onze kwetsbare Surinaamse vrouwen binnen hun liefdesrelatie.

Je leest het steeds vaker in het nieuws en vraagt je af hoe het mogelijk is dat dit zo frequent kan gebeuren. Waarom accepteren vrouwen deze mishandelingen zo gemakkelijk.

Zou je niet bij de eerste klap die je van een man krijgt direct je koffers moeten pakken en vertrekken?Maar zo eenvoudig lijkt het in de praktijk niet te gaan.

Is het de liefde voor de man die zo sterk is of zijn er ook vrouwen bij die het geweld als normaal zijn gaan beschouwen.

Zijn er vrouwen in Suriname die zo onder spanning en in angst leven? Zijn ze bang zijn om uit de relatie te stappen? Angst om vermoord te worden door een gewelddadige partner of voor andere represailles?Zijn er te weinig beschermingsopties voor onze vrouwen en is de politie wel alert genoeg bij huiselijk geweld?

Hoe staat het met de vrouwenorganisaties die in dit soort gevallen zouden moeten ondersteunen? Hoe sterk staan zij en wat kunnen ze betekenen voor diegenen in een noodsituatie?

Het lijkt bij deze molestaties vaak te gaan om vrouwen die financieel totaal afhankelijk zijn van hun man of vriend en soms geen andere uitweg hebben. Ze kiezen er dan maar voor om dagelijks mishandeld te worden.

Een andere vorm die vaak over het hoofd wordt gezien is het langdurig geestelijk martelen van vrouwen door mannen.

Het dagelijks beledigen van de vriendin of echtgenote kan bij de zwakkeren zorgen voor een ernstig minderwaardigheidscomplex.

Voor deze groep is het beslist moeilijker om een relatiebreuk door te zetten, vooral als er ook kinderen in het spel zijn. Het gevoel om er dan alleen voor te staan in het leven kan beangstigend zijn.

Hoe het ook zij, er schijnt een ernstig probleem gaande te zijn in Suriname.

Het martelen van vrouwen in zowel fysieke en mentale zin moet sterk afgekeurd worden, veel harder worden aangepakt door diverse instanties en allen in nood zouden moeten kunnen rekenen op meer hulp en bescherming. En daar schort het helaas nog aan.

Foto: Thought Catalog

R. Pinas

Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud. Wenst ook u een ingezonden stuk te publiceren? Mail dit naar redactiegfc@gmail.com

BEKIJK OOK: Kan de Zorgraad nog functioneren?