Het wegwaaien van het dak van het ministerie van Regionale Ontwikkeling en Sportzaken (ROS) door hevige rukwinden is een pijnlijke metafoor voor het gebrekkige onderhoud van onze staatsgebouwen.
Hoewel de rukwinden de directe oorzaak lijken, is dit incident feitelijk het resultaat van jarenlange verwaarlozing en wanbeleid.
Dat het gebouw al jaren geleden was afgekeurd maar desondanks in gebruik bleef, wijst op een patroon van structureel falen bij de regering.
Hoe kan het dat gebouwen waarvan bekend is dat ze onveilig zijn, nog steeds worden gebruikt?
Dit is niet alleen nalatigheid, maar een grove schending van de verantwoordelijkheid om een veilige werkomgeving te bieden voor ambtenaren en omstanders.
Het is slechts een kwestie van tijd voordat een dergelijk incident ernstige persoonlijke gevolgen heeft, zoals letsel of erger.
De schade beperkt zich echter niet alleen tot fysieke infrastructuur; het heeft ook symbolische en financiële gevolgen.
De ingestorte gebouwen zijn een weerspiegeling van een regering die lijkt te zijn ingestort onder het gewicht van haar eigen nalatigheid.
Elke keer dat een gebouw door gebrek aan onderhoud wordt beschadigd of onbruikbaar wordt, wordt belastinggeld verspild aan noodreparaties of vervangingsprojecten die voorkomen hadden kunnen worden met preventief onderhoud.
De situatie bij ROS is helaas geen op zichzelf staand geval. Overal in het land zijn staatsgebouwen te vinden die in verval raken: lekkende daken, kapotte ramen, scheuren in muren.
Dit gebrek aan onderhoud ondermijnt niet alleen de functionaliteit van deze gebouwen, maar straalt ook een gebrek aan respect uit voor de publieke middelen en de mensen die erin werken.
Het is tijd dat de regering haar verantwoordelijkheid neemt en stopt met het reageren op rampen in plaats van ze te voorkomen.
Preventief onderhoud moet een prioriteit worden in plaats van een bijzaak. Dit vereist niet alleen een financiële investering, maar ook een strategische aanpak en transparantie over de staat van onze infrastructuur.
Daarnaast moet er een cultuur van verantwoording worden gecreëerd. Welke ambtenaren en leidinggevenden hebben het zover laten komen dat afgekeurde gebouwen nog steeds in gebruik blijven?
Welke ministers nemen verantwoordelijkheid voor het falen in onderhoudsbeleid? Zonder deze vragen te beantwoorden en zonder concrete acties te ondernemen, blijft de huidige situatie een recept voor meer rampen.
Het incident bij ROS is een wake-up call. Het is aan de regering om ervoor te zorgen dat staatsgebouwen weer symbool staan voor stabiliteit en betrouwbaarheid, in plaats van verval en gevaar.
Het vertrouwen van de burgers in het bestuur begint bij de fundamenten, en die moeten stevig staan, zowel letterlijk als figuurlijk.
H. Smeltz
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
