Het beschermingsbevel en de tekortkomingen in de aanpak van huiselijk geweld

geweld ruzie koppel stel

Recent heeft politiewoordvoerder Milton Kensmil gewezen op de herhaalde overtredingen van beschermingsbevelen door daders van huiselijk geweld.

Dit probleem is helaas niet nieuw en wijst op een structureel tekort in de uitvoering en ondersteuning van de Wet Bestrijding Huiselijk Geweld.

Sheila Mijnals, directeur van UMA Legal Aid & Marketing, wijst op de ernstige tekortkomingen in het huidige systeem. Volgens Mijnals ondermijnt het ontbreken van crisisopvangcentra en een samenhangend nationaal beleid de effectiviteit van de wet.

Het doel van de Wet Bestrijding Huiselijk Geweld is om slachtoffers snel en effectief te beschermen door middel van beschermingsbevelen. Deze bevelen kunnen daders verbieden om contact op te nemen met slachtoffers, zich in hun nabijheid te bevinden, of schade aan hun bezittingen te veroorzaken. Echter, de praktijk blijkt ver achter te blijven bij deze wettelijke idealen.

Een aanzienlijk probleem is dat slachtoffers vaak gedwongen worden om in dezelfde ruimte te verblijven als hun dader, vooral vanwege het tekort aan crisisopvangcentra.

Momenteel zijn er slechts twee opvangcentra voor vrouwelijke slachtoffers van huiselijk geweld, en deze worden niet door de overheid gefinancierd. Dit tekort maakt het voor slachtoffers extreem moeilijk om veilig te ontsnappen aan hun situatie, waardoor de effectiviteit van beschermingsbevelen ernstig ondermijnd wordt.

Mijnals benadrukt ook dat familie en vrienden van slachtoffers vaak niet bereid of in staat zijn om hen op te vangen, vooral door de vrees voor hun eigen veiligheid. Dit gebrek aan veilige opvanglocaties verergert de situatie voor de slachtoffers.

“Het is cruciaal dat we niet comfortabel worden met huiselijk geweld,” zegt Mijnals. “De huidige omstandigheden laten zien dat, hoewel de Wet Bestrijding Huiselijk Geweld een belangrijke stap is, de uitvoering en ondersteuning daarvan dringend moeten worden verbeterd om daadwerkelijk effect te sorteren. We moeten ervoor zorgen dat slachtoffers niet verder worden opgeofferd aan systeemtekortkomingen.”

Adviezen voor verbetering

Er moet onmiddellijk meer worden geïnvesteerd in de oprichting en financiering van crisisopvangcentra door de overheid. Deze centra moeten toegankelijk zijn voor alle slachtoffers van huiselijk geweld en adequaat ondersteund worden om een veilige uitweg te bieden.

Het ontbreken van een samenhangend nationaal beleid in de aanpak van huiselijk geweld moet worden aangepakt. Er is behoefte aan een gecoördineerde aanpak waarbij overheid, maatschappelijke organisaties en andere belanghebbenden samenwerken om slachtoffers te ondersteunen en daders effectief te vervolgen.

Er moet meer toezicht zijn op de naleving van beschermingsbevelen. Het gerechtelijk systeem moet ook maatregelen nemen om overtredingen streng te bestraffen en slachtoffers beter te beschermen. Er zijn volgens Mijnals nog tig gevallen waar er niet adequaat wordt opgetreden door de bevoegde autoriteiten, waaronder de politie.

Tenslotte dient meer gedaan te worden aan publieke bewustwordingscampagnes over de beschikbaarheid van hulp en de rechten van slachtoffers. Dit kan helpen om slachtoffers te informeren over hun opties en hen aan te moedigen om hulp te zoeken.