Het protest van diverse fracties in het Surinaamse parlement, waaronder de NDP, tegen het besluit van de regering om het Staatsbesluit over grondconversie van 31 oktober 2023 te wijzigen, is veelzeggend.
Dit besluit heeft niet alleen politieke implicaties, maar raakt de kern van rechtvaardigheid en toekomstperspectieven voor de bevolking. De vraag die velen bezighoudt: wiens belang wordt hier werkelijk gediend?
De regering heeft herhaaldelijk aangedrongen op een snelle aanpassing van de wet rond grondconversie. Deze haast roept argwaan op, vooral omdat er in het verleden een patroon zichtbaar was van grootschalige toewijzing van staatsgronden aan een selecte groep individuen.
De vrees bestaat dat deze laatste zet een poging is van de huidige machthebbers om hun eigen belangen veilig te stellen voordat ze mogelijk het politieke toneel moeten verlaten.
Het risico is dat hectaren staatsgrond worden verkaveld en tegen hoge prijzen worden doorverkocht, terwijl de gewone burger nauwelijks toegang heeft tot een eigen stukje grond.
Dit patroon versterkt de ongelijkheid in Suriname. Slechts een klein deel van de bevolking profiteert van deze grondverdeling, terwijl de meerderheid er niet eens van kan dromen om een eigen stuk grond te bezitten.
Dit schept een samenleving waar politieke connecties bepalend zijn voor welvaart en kansen, en waar de gemiddelde burger steeds verder achterop raakt.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat oppositieleider Rabin Parmessar de alarmbel luidt en zijn fractie aanspoort om zich uit te spreken tegen deze schijnbare uitverkoop van nationale grond.
Het probleem gaat echter dieper dan individuele beslissingen. Het weerspiegelt een cultuur binnen de politiek waarbij grondverdeling als een instrument wordt gebruikt om macht te consolideren en gunsten te verdelen onder een kleine elite van vrienden en familie.
Dit patroon ondermijnt het vertrouwen in de overheid en wakkert een gevoel van onrecht en frustratie aan bij de bevolking.
Wanneer parlementariërs nu al plannen smeden om zichzelf en hun naasten te verrijken, blijft er weinig over voor de toekomstige generaties.
Het is daarom van cruciaal belang dat het parlement collectief optreedt om deze praktijken een halt toe te roepen. De stem van de oppositie, samen met kritische burgers, kan helpen om de regering ter verantwoording te roepen en transparantie af te dwingen.
Suriname mag niet te koop zijn, niet nu en niet in de toekomst. Het welzijn van de bevolking en het behoud van de nationale rijkdom moeten voorop staan, zodat ook de volgende generaties kunnen bouwen aan een rechtvaardige en welvarende toekomst.
N. Mohari
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
