OPINIE – Het lijkt alsof in de Surinaamse politiek verrassende wendingen eerder regel dan uitzondering zijn.
Activist Siebrano Pique, die in augustus nog luid verkondigde dat Ronnie Brunswijk, voorzitter van de Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelingspartij (ABOP), een aanslag pleegt op de intelligentie van de Surinaamse kiezer door te suggereren dat zijn partij meer dan 100.000 stemmen zou halen bij de verkiezingen in 2025, stond afgelopen zaterdagavond zelf op het podium tijdens de massamanifestatie in het André Kamperveenstadion.
Dit is op zijn minst opmerkelijk te noemen, gezien de felle kritiek die Pique in het verleden op Brunswijk en de ABOP heeft geuit.
De politieke arena in Suriname wordt steeds meer gekenmerkt door dergelijke onverwachte verschuivingen.
De vraag rijst: is Pique’s steun aan de ABOP een opportunistische zet of een oprechte verandering van inzicht?
Het feit dat Brunswijk, een machtige figuur in de goudsector, bekend staat om het ‘strooien met geld’, voedt de speculatie dat zijn politieke groei deels wordt gedragen door opportunisten die zich laten leiden door persoonlijk gewin in plaats van ideologische standvastigheid.
Brunswijk zelf blijft zich profileren als de toekomstige president van Suriname en stelt dat zijn partij nu aan de beurt is om de regeringsmacht te grijpen. Maar hoe realistisch is deze ambitie?
De ABOP heeft sinds 2005 leden geproduceerd om zitting te nemen in de Nationale Assemblee en heeft de partij ook vanaf die periode ministers voorgedragen. Sinds juli 2020 is de huidige voorzitter van de partij de vicepresident van Suriname.
Echter, sindsdien blijft de kritiek bestaan dat de partij weinig heeft bijgedragen aan de daadwerkelijke ontwikkeling van Suriname, met name het binnenland waar Brunswijk zelf vandaan komt.
In plaats van significante economische of sociale verbeteringen, lijkt de ABOP vooral bekend te staan om het accommoderen van vrienden en familie.
De partij blijft zich inzetten om Brunswijk’s persoonlijke ambitie – het presidentschap – te realiseren, terwijl concrete resultaten voor de bevolking uitblijven.
En nu, met de steun van Pique en andere politieke groeperingen zoals Groep Djojo, Nieuw Suriname, en KTPI, denkt Brunswijk zijn greep op de politiek verder te hebben versterkt.
De vraag is echter of deze allianties werkelijk zijn gebaseerd op gedeelde idealen, of dat ze simpelweg voortkomen uit het verlangen om deel te hebben aan Brunswijk’s invloed en welvaart.
Tijdens de massameeting riep Brunswijk de leiders van deze partijen op het podium en bedankte hen voor hun steun, waarbij hij benadrukte dat “alle stemmen tellen” en dat deze partijen een toegevoegde waarde zouden hebben voor de ABOP. Maar de echte toegevoegde waarde voor Suriname lijkt zoek.
Het is moeilijk om te ontkennen dat de groei van de ABOP wordt gestimuleerd door financiële prikkels in plaats van een duidelijke visie voor het land.
Terwijl Brunswijk en zijn partij mikken op 100.000+ stemmen om de regeringsmacht te grijpen, blijft de vraag of de Surinaamse kiezer in 2025 zal kiezen voor holle beloften en financiële verleidingen, of voor een politieke koers die daadwerkelijk het welzijn van het land dient.
Ben M.D.
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
