Eenzame Nederlandse man in Paramaribo geeft bankpas aan vakantieliefde

interraciaal koppel liefde wit zwart relatie echtpaar

Het is een klassieker die ik al zo vaak heb zien gebeuren: Nederlandse mannen die in Suriname helemaal in de wolken raken van de charme van onze vrouwen. Ze voelen zich geliefd, gewaardeerd en – laten we eerlijk zijn – ook een beetje koning.

Maar wat velen niet beseffen, is dat Surinaamse dames vaak net iets gewiekster zijn dan de vrouwen die ze in Nederland gewend zijn.

Ik herinner me een verhaal van een paar jaar geleden. Een eenzame Nederlandse dertiger, toen op vakantie in Paramaribo, ontmoette een collega van mij tijdens een avondje uit.

Ze was knap, charmant en wist precies hoe ze hem moest inpakken. Binnen een paar weken vertrouwde hij haar zoveel dat hij zijn bankpas aan haar gaf, zogenaamd om medicijnen te kopen omdat haar moeder niet lekker was.

Wat hij niet wist, is dat dit op ons kantoor het gesprek van de dag werd. Iedereen wist ervan, en achter zijn rug om werd er smakelijk gelachen.

Natuurlijk kreeg hij zijn pas later terug, maar zijn bankrekening was ineens een stuk lichter. Toch keerde hij terug naar Nederland met haar nog steeds in zijn hoofd.

Sterker nog, hij bleef naar Suriname terugkomen om haar te zien. Maar zij? Zij kwam hem nooit opzoeken in Nederland, ondanks zijn uitnodigingen.

Het zet me aan het denken. Nederlandse mannen zijn ontzettend populair in Suriname. Misschien komt het door hun open houding, of omdat ze vaak financieel stabiel zijn.

Maar heren, pas op: onze Surinaamse vrouwen weten precies hoe ze krijgen wat ze willen.

Dat is niet altijd slecht, maar het kan je wel een flinke les kosten – letterlijk en figuurlijk.

Foto ter illustratie.