Suriname was vroeger een plek waar je echt op elkaar kon rekenen. Iedereen had elkaar nodig, of het nu ging om een buurman of vrouw die je hielp of een familielid dat even bijsprong.
Maar tegenwoordig merk ik dat dat minder wordt. Het lijkt wel alsof iedereen alleen nog op zichzelf vertrouwt.
We glijden langzaam af naar wat ze een “low trust society” noemen – een samenleving waarin mensen elkaar niet meer echt nodig hebben en waar vertrouwen in anderen steeds meer verdwijnt. Net als Nederland.
Ik zie het overal om me heen, en eerlijk gezegd heb ik het zelf ook ervaren. Steeds meer mensen kiezen ervoor om single te blijven, vooral na hun dertigste.
Waarom? Nou, sommige mensen willen gewoon hun eigen ding doen. Ze zijn bezig met hun carrière of hun eigen vrijheid, en een relatie voelt als iets dat hen beperkt. Maar vaak is het ook zo dat de persoon die jij leuk vindt, jou niet leuk vindt – en dat doet pijn. Dan denk je: laat maar, ik red mezelf wel.
Vroeger ging dat anders. Mensen vonden al vroeg een partner en bouwden samen iets op. Je had elkaar gewoon nodig om het leven te draaien. Maar nu? Iedereen is druk met zijn eigen leven, met social media, werk, of de nieuwste gadgets. En ja, ik snap het ergens ook wel. Vrijheid is fijn. Maar soms vraag ik me af: tegen welke prijs?
Ik zie een Suriname waarin het “mi moes libi srefi”-gevoel steeds sterker wordt.
Maar wat verliezen we als we elkaar niet meer nodig hebben? Hoe houden we onze cultuur en ons vertrouwen in elkaar in stand?
Misschien moeten we daar allemaal eens goed over nadenken. Want vrijheid is mooi, maar zonder elkaar is het ook een beetje leeg.
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher, verbonden aan GFC Nieuws.
Ze analyseert Surinaamse gewoonten en vergelijkt deze met internationale trends op het gebied van beauty, mode, voeding, culinair en reizen.
Met haar expertise biedt ze unieke inzichten in hoe de lokale levensstijl zich verhoudt tot mondiale ontwikkelingen.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com
