Een bezorgde burger: Ik voel me rot in dit land

Ergernis

OPINIE – Beste medeburgers,

Ik voel me rot in dit land. Het lijkt alsof alles tegenwoordig duurder is dan ooit tevoren, en het maakt me bezorgd over de toekomst van ons land en ons welzijn.

Laten we eens een kijkje nemen naar enkele van de zorgen die ik deel met velen van jullie.

Huurhuizen zijn een van de eerste dingen waar we allemaal mee te maken hebben. In een tijd waarin ons inkomen maximaal 8000 Surinaamse dollars bedraagt ( sommigen verdienen zelf minder), beginnen huurprijzen bij 2.500 SRD en gaan ze snel omhoog. Wat blijft er dan over voor ons? Hoe kunnen we een eigen plekje vinden om te wonen?

En dan hebben we het over het kopen van een perceel. De prijzen beginnen bij 22.000 euro en dan praten wij niet eens over de bouwkosten. Bouwmaterialen zoals stenen en cement zijn ook buitensporig duur. Hoe kunnen we zelfs maar beginnen te dromen van het bezitten van ons eigen stukje grond? Zelfs als je ervoor kiest om bij je ouders te blijven wonen, zijn de kosten van basisgoederen ontmoedigend.

Vervoer naar het werk is ook een financiële zorg. Benzine kost bijna 50 SRD per liter, en het openbaar vervoer per bus kost mij 25 SRD per enkele reis. Als je twee keer per dag moet reizen, komt dat neer op 50 SRD per dag, en dit kan snel oplopen. Tel dit op bij de dagelijkse kosten van levensonderhoud, en je zult zien hoe moeilijk het is om financieel rond te komen.

En laten we niet vergeten dat de kosten voor nutsvoorzieningen blijven stijgen. Stroom, water, en Telesur (telecommunicatie) rekeningen kunnen een flinke hap uit ons budget nemen. Hoe kunnen we ontsnappen aan deze financiële druk?

Het verlaten van de stad lijkt misschien aantrekkelijk, maar er zijn beperkingen en obstakels die ons ervan weerhouden. Het is geen wonder dat zoveel mensen het land willen ontvluchten.

De last van financiële druk, beperkingen op bewegingsvrijheid, en het gebrek aan ontspanning begint zijn tol te eisen.

We moeten deze problemen samen onder ogen zien en op zoek gaan naar oplossingen om ons land weer leefbaar te maken.

Met bezorgdheid en de hoop op positieve verandering,

Een medeburger

DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud