De voorzitter van De Nieuwe Leeuw (DNL), ingenieur Dharm Mungra, heeft geen goed woord over voor het onlangs door de Surinaamse president gepresenteerde plan waarin wordt gesteld dat elke burger geld zal ontvangen uit olieroyalties.
De populaire DNL- topman laat het volgende aan GFC Nieuws weten.
President Chan Santokhi heeft aangekondigd dat elke burger $750 zal ontvangen uit de toekomstige olieroyalties.
Het probleem? Deze inkomsten worden pas over drie jaar verwacht, als ze al beschikbaar komen. Dit lijkt een klassiek voorbeeld van “de huid van de beer verkopen voordat deze is geschoten” en kan niet anders worden gezien dan als een doorzichtige poging om de bevolking te misleiden met een populistische belofte.
Het is een klassieke “worst voor de hondjes”-truc: een aantrekkelijk lokmiddel dat feitelijk op drijfzand is gebaseerd.
Onverantwoordelijke beloften
Het is natuurlijk “logisch” om beloften te maken op basis van niet-garant gestelde toekomstige inkomsten. Wie houdt er immers niet van onrealistische verwachtingen, gevolgd door onvermijdelijke teleurstellingen en groeiend wantrouwen?
Deze strategie is echter niet alleen onverantwoordelijk, maar ook een ernstige vorm van slecht bestuur. Het is eenvoudigweg onacceptabel om financiële toezeggingen te doen zonder enige zekerheid over de beschikbaarheid van fondsen.
Een politieke sluwigheid
Deze belofte lijkt sterk op een goedkope vorm van stemmen kopen in de aanloop naar de verkiezingen. Het geld – naar schatting $450 miljoen – zou pas beschikbaar zijn tijdens de volgende regeerperiode.
Daarmee legt de president de verantwoordelijkheid voor het nakomen van deze belofte bij zijn opvolgers. Dit is niet alleen misleidend voor de burgers, maar ook een sluwe manier om politiek gewin te behalen zonder daadwerkelijk verantwoordelijkheid te dragen.
Economische stabiliteit in gevaar
Het idee om toekomstige olieroyalties direct uit te keren aan burgers in plaats van te investeren in duurzame projecten is een groot risico.
In plaats van middelen te besteden aan langetermijnontwikkeling zoals infrastructuur, onderwijs en gezondheidszorg, wordt gekozen voor kortetermijnpolitiek. Dit soort beleid kan de economische stabiliteit en groei van Suriname ernstig schaden.
Bovendien wordt in de herschikkingsovereenkomst met Oppenheimer al vastgelegd dat een deel van de olieroyalties eerst naar deze schuldeisers gaat, waardoor onduidelijk is of er überhaupt voldoende overblijft voor dergelijke uitbetalingen.
Een visieloos staatsbeleid
De keuze om verwachte olieroyalties in te zetten als politiek lokaas toont een gebrek aan visie en verantwoordelijkheid.
Het had een kans kunnen zijn om te investeren in de structurele opbouw van het land, maar in plaats daarvan wordt gekozen voor populisme dat Suriname op de lange termijn zal verzwakken. Elke weldenkende burger kan dit slechts zien als een visieloze en onverantwoorde zet van een staatshoofd dat vooral op korte termijn wil scoren.
Conclusie
Deze aankondiging van president Santokhi is niet alleen een voorbeeld van slecht bestuur, maar ook een directe bedreiging voor de toekomst van Suriname.
Als land moeten we kritisch blijven en onze leiders verantwoordelijk houden voor hun beleid. Alleen zo kunnen we bouwen aan een duurzame en rechtvaardige toekomst waarin elke Surinamer daadwerkelijk vooruitgang ervaart.
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
