Topman DNL Dharm Mungra: Vakbondsleiders Suriname hebben geen verantwoordelijkheidsbesef

GFC NIEUWSREDACTIE- De voorman van de politieke partij De Nieuwe leeuw(DNL), Dharm Mungra, laat aan GFC weten dat er bij een merendeel vakbondsleiders in Suriname sprake is van het ontbreken aan realiteitszin, moraal en verantwoordelijkheidsbesef.

Mungra schrijft zondag het volgende aan GFC.

Je vraagt je in alle gemoede af met welk soort leiders je, niet alleen in dit land overigens, te maken hebt.

De uitgeroepen staking voor 2 mei, in dit land met een recordaantal feest- en vakantiedagen in de wereld, komt in feite gewoon neer op een extra vakantie- of vrije dag.

Dit is bij een beschouwing dat de voornaamste reden voor onze hoge inflatie en stijgende prijzen vooral gelegen is in onze lage productiviteit en het hoge consumptiepatroon dan ook hoogst onbegrijpelijk om in feite maar niet te spreken van ontoelaatbaar.

We leven ver boven onze stand met al die vrije, onproductieve dagen maar willen geld ontvangen zonder veel en liever niets te presteren.

Maar dat geld is er niet, dus wat doen deze voorbeeldgevenden? Juist, we gaan nog een dag langer uitrusten, om zogenaamd een signaal af te geven aan de beleidsmakers dat we moe zijn.

En hoe effectief is dat? Hebben deze “verantwoordelijken” de balans daarvan opgemaakt? En is er nagegaan ook hoe verder we hiermee van huis raken?

Vele ondernemers, die met pijn en moeite, stress en kans op hartfalen hun levenswerk in rook zien opgaan, risico’s moeten lopen en extra nodeloze verliezen moeten oplopen om hun bedrijven overeind te houden in de grote gevarenzone van onze zeer kwakkelende en bijna failliete economie teneinde hun arbeiders zo goed of kwaad mogelijk desondanks aan een stukje dagelijks brood te helpen, krijgen daarmee op harteloze en eigenlijk immorele wijze letterlijk “stank voor dank”.

Dit allemaal om zich te laten bejubelen voor deze extra dag voor bigi pokoe, dansen, lang uitslapen en bier of alcohol drinken.

De vraag is of de effecten van deze “plezier- of rustdag” ook financieel door hen zijn doorgerekend? Dat zou niet alleen goed zijn om te weten hoeveel financiële schade ze hebben aangericht, maar ook om de effecten van deze afstraffingsstrategie, die ze hanteren, om de overheid op de knieën te krijgen in te kunnen schatten en ze aan te geven voor hoeveel de belastingbetalers weer zullen moeten opdraaien door dit gehanteerde wapen.

Waar het omgaat, is dat het zeker op zijn plaats is om signalen af te geven en acties indien nodig te voeren ten behoeve van je leden, maar actiemodellen bestaan er in vele soorten en vormen.

Deze zijn soms veelal zelfs effectiever zonder het totale land, de economie, de onschuldige andere sectoren in de economie te treffen, te dwarsbomen en kapot te maken dan wel naar de maan te helpen sturen.

Het ontbreekt onze vakbondsleiders dus helaas duidelijk aan realiteitszin, moraal en verantwoordelijkheidsbesef, maar bovenal aan inventiviteit en originaliteit om af te stappen van primitieve wijze van actievoeren.