Suriname zou zijn langetermijnbelang schaden door onbewerkt bauxiet als grondstof te blijven exporteren.
Dit concludeert Marc Waaldijk, samen met een groep deskundigen uit de bauxietsector, die een gedetailleerde analyse hebben gepresenteerd.
Uit hun bevindingen blijkt dat Suriname tot 20 keer meer inkomsten kan genereren door bauxiet eerst om te zetten in aluinaarde voordat het geëxporteerd wordt.
De oprichting van een aluinaarde-raffinaderij zou bovendien aanzienlijke voordelen bieden, zoals het creëren van duizenden nieuwe arbeidsplaatsen en het verlengen van de levensduur van de bauxietmijnen.
De deskundigen wijzen ook op de mondiale trend waarbij landen zoals Indonesië en Ghana de export van ruwe bauxiet ontmoedigen.
Suriname zou zich moeten aansluiten bij deze ontwikkeling en inzetten op lokale verwerkingscapaciteit.
Het opzetten van een aluinaarde-raffinaderij kan de waarde van Surinaams bauxiet met meer dan 20 keer verhogen, resulterend in een potentiële exportwaarde van USD 175 miljard in plaats van slechts USD 8,4 miljard bij de export van onbewerkt bauxiet.
Daarnaast zou de verwerking van bauxiet tot aluinaarde niet alleen de economische levensduur van de mijnen drastisch verlengen, maar ook duizenden nieuwe werkgelegenheden creëren.
De deskundigen zijn unaniem in hun conclusie: “No refinery, no deal
M.P. Wong maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com