De minister van EZ verliest grip, ondoordacht beleid bedreigt economie

WINKEL SUPERMARKT GOEDEREN PRODUCTEN

OPINIE – In een verontrustende wending van economisch beleid kondigde minister Rishma Kuldipsingh van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie (EZ) onlangs aan dat zij van plan is om één vaste winstmarge in te voeren als oplossing voor de prijsstijgingen in de winkels.

Echter, een kritische reactie van parlementslid Stephen Tsang (NDP) onthult niet alleen de fundamentele tekortkomingen van deze maatregel, maar werpt ook een verontrustend licht op het gebrek aan begrip van de minister over de werking van de markt.

Het voorstel om één uniforme winstmarge in te voeren, zoals aangekondigd tijdens de begrotingsbehandeling, wordt door Tsang terecht bekritiseerd als een recept voor economische rampspoed.

Zijn argument dat handel afhankelijk is van concurrentie en dat uniformiteit onmogelijk eerlijk kan zijn voor verschillende regio’s, is overtuigend.

Het getuigt van een schrijnend gebrek aan inzicht in de realiteit van ondernemerschap en de variërende kostenstructuren waarmee kleine ondernemingen te maken hebben.

De pijlen van Tsang richten zich terecht op de disproportionele last die het voorgestelde beleid op de kleinhandel legt.

Het idee dat een vaste winstmarge alle bijkomende kosten, zoals lonen, huur en nutsvoorzieningen, moet dekken, lijkt een simplistische benadering van een complex economisch probleem.

De minister lijkt de realiteit van de dagelijkse bedrijfsvoering in het midden- en kleinbedrijf over het hoofd te zien, met potentieel verwoestende gevolgen voor deze sector.

Het gebrek aan differentiatie tussen kleinhandel en groothandel in het voorgestelde beleid is eveneens verontrustend.

Tsang wijst op het feit dat groothandels nauwelijks zullen inleveren, wat de vraag doet rijzen of de minister überhaupt begrijpt welke actoren in de handelsketen werkelijk worden beïnvloed door haar beleid.

Het lijkt erop dat de kern van het probleem, zoals Tsang terecht opmerkt, niet ligt in te hoge wettelijke winstmarges, maar eerder in de macro-economische factoren zoals devaluatie van de Surinaamse dollar.

De analyse van Tsang brengt een veel dieper probleem aan het licht: het gebrek aan doordacht beleid dat rekening houdt met de complexiteit van economische systemen.

Het falen om de wisselkoersschommelingen aan te pakken als belangrijke oorzaak van prijsstijgingen getuigt van een gebrek aan diepgang in het begrip van de minister.

Al met al toont deze kritische analyse aan dat het voorgestelde winstmargebeleid niet alleen ondoordacht is, maar ook een potentieel destructieve kracht kan uitoefenen op de economie.

Het is de hoogste tijd voor de minister van EZ om haar benadering te heroverwegen en een beleid te omarmen dat de complexiteit van de economie erkent in plaats van te vervallen in simplistische oplossingen die meer schade dan goed kunnen aanrichten.

N. Mohari

DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud