INGEZONDEN– Regeringsverantwoordelijkheden zijn totaal anders dan verantwoordelijkheden van een onderneming.
Het gaat zeker niet alleen om economische vooruitgang zoals in een bedrijf. Je hebt als regering diverse verantwoordelijkheden te nemen die internationaal zijn bepaald.
Hoe je economische vooruitgang kunt bewerkstelligen daar zijn ook nog eens veel verschillende visies over in de wereld. Maar over een ding zijn alle economen het wel eens, als je als regering je verantwoordelijkheden niet neemt, je als land op de black list kan uitkomen wat je ten alle tijden moet voorkomen omdat de internationale financiële wereld je dan gaat isoleren voor jaren.
Waar moet een regering dan minimaal aan voldoen?
Aan de minimale internationale richtlijnen die de VN voor elk land heeft bepaald: International Bill of Human Right en die bestaat uit drie onderdelen:
De beschermde rechten van de mens
Het IVBPR, Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten ( Bupo verdrag) Het Bupo verdrag is een multilateraal verdrag, dat staten die partij zijn verplicht de burgerlijke en politieke rechten van individuen te respecteren, waaronder het recht op leven, vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vergadering, kiesrecht en het recht op een eerlijk proces. Suriname ratificeerde het op 28 maart 1977.
Internationaal Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten (ICESCR) Bijna alle landen ondertekenden het verdrag. Suriname ratificeerde het op 28 december 1976;
Als een regering zijn verantwoordelijkheden niet nakomt op deze onderdelen dan krijg je maatschappelijke onrust of je wil of niet. Maar is daarmee nog iets op te lossen op dit moment?
Met een dialoog komen we op dit moment geen stap verder om over verschillende inzichten van economische vooruitgang te discussiëren met de huidige regeerders.
Het gaat nu niet meer om verschil van politiek inzicht maar om het feit dat regeringsverantwoordelijkheden niet correct worden genomen.
Daarnaast is er voor een dialoog, transparantie nodig van het politieke beleid om goed in te kunnen schatten en te controleren wat het regeringsbeleid inhoudt. Die is er op het moment helemaal niet.
Op een sluwe manier worden nationale controlerende organen uitgeschakeld zoals CBvS, DNA, Rekenkamer en maatschappelijke organisaties zoals VES.
Ook is politieke bereidbaarheid nodig om naar politiek andersdenkende te luisteren en die worden nu niet serieus genomen, sommige zelfs geïntimideerd en gecriminaliseerd en dat gaat gepaard met veel desinformatie op nationaal en internationaal niveau.
Het recht halen via de rechtelijke macht is ook afgesneden omdat het is bewezen dat de uitvoerende macht veel invloed heeft op de rechtelijke macht waardoor de democratische richtlijnen in gevaar zijn komen.
De regering voldoet op deze manier niet aan “De internationale Code van goed openbaar bestuur” van de VN. Deze richtlijnen beschrijven hoe een overheidsbestuur hoort te werken om de geratificeerde verdragen na te komen. Denk aan zaken als integriteit en verantwoording afleggen.
De kwaliteit van het openbaar bestuur wordt door de Verenigde Naties bepaald aan de hand van acht beoordelingscriteria.
Een goed openbaar bestuur is dan consensusgericht, participatief, vraaggericht, effectief en efficiënt, transparant, onpartijdig en open, rechts zeker en draagt publieke verantwoording. En dat wordt beschreven in 4 onderdelen:
Ten eerste moet het openbaar bestuur democratisch zijn, er moet een responsief bestuur, controle op macht en openheid voor publieke participatie zijn.
Ten tweede moet het openbaar bestuur rechtmatig zijn, er moet sprake zijn van en behoorlijk bestuur (er zijn juridische eisen).
Ten derde moet er sprake zijn van een doeltreffend, presterend, bestuur. Er dient hierbij optimaal gebruik te worden gemaakt van de middelen.
De laatste eis betreft integriteit. Er zijn beroepsethische normen, het bestuur moet dus ethisch verantwoord handelen en er dient sprake te zijn van een onkreukbaar bestuur.
Daardoor is een regering verplicht de strijd tegen corruptie aan te gaan die de volgende onderwerpen minimaal moet bevatten: georganiseerde misdaad, belastingparadijzen, het witwassen van geld, belastingontduiking, nepotisme en illegale kapitaalstromen uit te bannen, evenals de regelingen die ze mogelijk maken, aangezien ze de duurzame ontwikkeling, vooruitgang, welvaart en verantwoordingsplicht van landen verhinderen;
Je kunt de vorige regering corrupt blijven noemen maar eind 2019 hadden we als staat Suriname aan vele van deze internationale voorwaarde voldaan maar nu worden wetten en richtlijnen niet nageleefd, veranderd en wordt er op een dusdanige manier verantwoording afgelegd aan controleorganen dat we hiervan kunnen spreken dat dit de waarheid niet meer behelst.
We moeten beseffen dat al deze bovenstaande verantwoordelijkheden worden gecontroleerd door internationale organen. Suriname voldoet op dit moment bijna aan geen enkele eis en dat geeft problemen die we niet meer kunnen overzien als dit zo doorgaat. Laat staan dat ze voldoen om de 17 doelen van de VN te behalen voor 2030 zoals men dat ook in het hervormingsplan aangeeft.
Een van de belangrijkste keuzes van deze regering om in deze situatie terecht te komen is het niet af te betalen van de staatsschulden. Welke regering beslist dit nu?
Een regering kan de staatsschuld terugdringen door of te bezuinigen, dus de uitgaven te verminderen, of de inkomsten (voornamelijk belastingen) te verhogen en/of allebei.
Dit is een politieke keuze. Maar het niet betalen van de staatsschulden is wanbeleid op internationaal niveau en voldoet niet aan behoorlijk bestuur.
De integriteit van een regering die de schulden niet aflost wordt hiermee aangetast. De schuldeisers, internationale kredietwereld gaan je niet meer vertrouwen.
Daardoor ontstaat er voor je eigen burgers armoede die een regering nu net moet bestrijden. Hierdoor is Economische vooruitgang, achteruitgang geworden.
We hebben nog geen adequaat sociaal vangnet voor de armen en dan ook nog liegen daarover in het hervormingsplan zoals dat o.a. aangeeft dat we een werkloosheidsuitkering hebben. Koopkrachtdaling is immens en de koersmaatregelen werken schijnbaar niet.
Dan kan de regering opscheppen dat de schuldenlast van 15% sterk is verminderd en het staatsinkomen is verhoogd maar als je dan je regeringsverantwoordelijkheden niet inzet om met zo weinig mogelijk middelen optimaal te presteren dan verloederd een maatschappij.
En op midden en lang termijn gaat dit zoveel geld kosten omdat opnieuw opbouwen nog altijd duurder is dan afbreken.
De doeltreffendheid van een presterend bestuur is ook ver te zoeken omdat de meeste prestaties die tot nu toe geleverd worden al zijn ingezet en betaald door de vorige regering.
Het blijven verstrekken van desinformatie door de regering hierover heeft verstrekkende maatschappelijke gevolgen, wat de samenleving op het moment ontwricht doordat o.a. discriminatie en onderdrukking van politiek andersdenkende is ingezet wat resulteert in vermindering van de tolerantie onder de verschillende bevolkingsgroepen, doordat etnische politiek voering hoogtij viert.
Als dan ook nog eens met je regeringsbeslissingen 70% van het volk in armoede duwt dan is onrust te verwachten in eigen land.
Als je daarnaast niet je verantwoordelijkheden neemt als regering en de controlerende organen op het verkeerde been zet dan is er onrust te verwachten op internationaal niveau voor Suriname.
Als je daarnaast diverse schandalen niet doelgericht en via de wet op een juiste democratische manier gaat oplossen dan is er een dik probleem en kunnen we op die black list komen te staan.
Hoeveel corrupte zaken, corrupte overeenkomsten, witwasvoorbeelden en drugsdelicten zijn de laatste tijd niet naar boven gekomen? En dan ook nog openlijk durven aangeven dat we het IMF te slim af zijn door staatsgelden te beleggen in fondsen zonder de CBvS maar met particulieren financiële instellingen die niet controleerbaar zijn is nu niet iets waar je trots op mag zijn, volgens integer bestuur.
We kunnen als volk meer consequenties van dit beleid niet meer aan. Daarom staat de klok voor Suriname op 2 voor 12.
“Een samenleving die groeit in rijkdom zonder de armoede te laten afnemen moet verrot zijn tot in haar diepste kern” Karl Marx.
Marie-Louise Vissers
Advies, counseling en politiek development bureau Mawini
S. Gallant maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
