De recente vergadering van president Chandrikapersad Santokhi met het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer (GBB) en andere betrokken instanties roept vragen op over de daadwerkelijke voortgang in het oplossen van de chronische grondproblematiek in Suriname.
Ondanks de optimistische toon van onderminister Sieuw Ramsukul, die verbeteringen in het proces benadrukte, blijven burgers en belanghebbenden sceptisch over de werkelijke impact van deze maatregelen.
Volgens Ramsukul zijn de tekorten bij grondinspecteurs – zoals een gebrek aan voertuigen en brandstof – deels opgelost door recente donaties uit de particuliere sector en ondersteuning vanuit het ministerie van Openbare Werken (OW).
Toch roept dit vragen op over waarom essentiële middelen voor zo’n cruciaal overheidsproces afhankelijk zijn van externe bijdragen, en niet structureel worden gefaciliteerd door de regering zelf.
Daarnaast wordt er kritisch gekeken naar de onrealistische verwachtingen die de onderminister uitsprak over het aantal inspectierapporten per dag.
Met een doelstelling van 40 rapporten per dag – wat betekent dat elke inspecteur tien rapporten per dag zou moeten afleveren – wordt getwijfeld of dit haalbaar is zonder de kwaliteit van de inspecties in gevaar te brengen.
Critici wijzen erop dat het structurele problemen zoals bureaucratische traagheid, corruptie en ondoorzichtige toewijzing van gronden zijn die de kern van het probleem vormen, en niet slechts logistieke belemmeringen zoals een gebrek aan voertuigen.
Veel burgers delen hun frustraties over het uitblijven van concrete resultaten.
Jason R., een ondernemer uit Paramaribo, is al meer dan vijf jaar bezig met een aanvraag voor een perceel.
“Elke keer wordt er gezegd dat ze ermee bezig zijn, maar als je geen connecties hebt of niet bereid bent onder tafel te betalen, blijf je wachten.
“Ik ken mensen die later hebben aangevraagd en al lang een toewijzing hebben. Het blijft een spel van vriendjespolitiek.”
Sharda P., een alleenstaande moeder uit Wanica, heeft haar hoop bijna opgegeven. “Ik sta al zo lang op de lijst, en telkens als ik informeer, krijg ik een ander antwoord.
“Ze vragen naar documenten die ik al meerdere keren heb ingediend. Ondertussen zie ik dat er mensen uit hogere kringen moeiteloos aan grond komen. Wat heeft een gewone burger zoals ik nog te zoeken in dit systeem?”
Ook in overige districten is de ontevredenheid groot.
Winston B., een landbouwer uit Saramacca, hekelt de inefficiëntie. “Als je kijkt naar hoe lang sommige percelen al braak liggen en hoe moeilijk het is voor jonge boeren om een stuk land te krijgen, dan vraag je je af of de regering wel echt om voedselzekerheid geeft. Ze praten over versnelling, maar de realiteit is dat we vastzitten in een bureaucratisch doolhof.”
Burgers en organisaties eisen een grondig onderzoek naar misstanden binnen het ministerie, snellere digitalisering van het proces en een eerlijker verdelingssysteem.
Zolang deze fundamentele problemen niet worden aangepakt, zal elk nieuw overleg slechts een herhaling zijn van loze beloften, menen ze.
M.P. Wong maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
